o gammma mija(chciałoby sie krzyknąć...) Ty tez Misiaqu mniewqasz takie koszmary? ja dosyć czesto pala mnie żywym ogniem a jednak czuję jak zamarzam...czasem tylko mrugam,(nie wiem czy porozumiewawczo czy to tik nabyty z płaczacej( nie)mocy... mi było dobrze w tym Tworze...pozdr

Chłodniejemy bardziej z każdą minutą
i ciepłem wspominanym przy grzanym winie. Dziś nie czerwienieje
zachód. Dławi się wyblakłym kolorem. Wypluwam resztki
pozostawione przez odpływ i tęsknie na przekór

teraźniejszości.

to najbardziej przypadło mi do serca - jest to co cenię najbardziej...wieloznaczność, zamknięta w jednej myśl...i przeplatana(od)cieniem uczucia...wTwoich wierszach Wodniczko...czuć Ciebie i słychać szept obłoczków,na których chętnie sie unosze...Pozdr

zmysłowo i co najważniejsze nie wszystko podane na tacy...najlepsze smakołyki odkryłam w dwóch pierwszych stofkach...pozdr

też bardziej lubię noc...to taki nieziemski przedpokój, który otwiera wiele bram jeżeli stoimy na tym białym wybiegu , miło było zajrzeć , pozdr i czekam na więcej

nie przepadam za polityką a tym bardziej w wierszach...taka agitacja dla "nieświadomych" zagląda niemal we wszystkie domy i nawiedza ich mieszkańców...wielu z nich ma skłonności do umoralniania i przekonywania do własnych poglądów względnie bezwzględnych...ja tam nie lubię nawet jednostki, która ma zapedy władania nad inną jednostką...może poczekam na inne klimaty...pozdra TV to cyrkofonia pełna maskarady więc rzadko z niej korzystam...

tylko szczęściarze mogą chwycić tę pełnię nie wypuszczając jej z objęć podczas "wiecznego tańca"...tego życzę również Tobie a wtedy te kilka zapisanych kartek będzie tryskało radością, pozdr

bardzo smakowita gra słów i przeplatające się skojarzenia...prze - nośni, uda - wianki , wierszem -owych(tak sobie pomyślałam, że mogłoby być również "wierszo - mowy")

miło było zajrzeć, pozdr

można czytać nie kończąc... koniec idealnie współgra z początkiem, no i oto chodzi a u Ciebie raczej "biega" , z dotychczasowych Twoich , które przeczytałam, ten najbardziej mi się podoba...pozdr

Wodniczko strasznie depresyjny tekst...aż mi się smutno zrobiło...tyle przytłaczajacych emocji i krzyk samotności rzeczywiście potrafi obezwładnić nie tylko ciało...najlepiej wtedy pozbyć się kanapy i pomyśleć, ze nie ma zadnych granic - nie ma też jutra...wszystko jest...dla ludzi (współ)czujących...

Pozdr

" moja skłonność bycia jest wrodzona" - niewątpliwie...pięknie to ująłeś, czytając Twoje wiersze czuć tę obecność wszędzie ma ona również dar przenikania do innych wnętrz i w ten sposób "jesteś coooraz większy"...miło było zajrzeć pozdr

"jesień w mieście" opisana w tym wierszu przedstawia mi wiele więcej obrazów niż inne( jesienne wiersze )pełne szeleszczących liści i kolorowych uniesień...miło było zajrzeć "głębiej", pozdr

ale świetny kawałek...!czas na wersy zapisać siebie przez ciebie

przełamać sny wrosnąć w tkanki
i stać się jednym pniem

i to - tu już padłam na kolana...ciągi liter budują historię zbiegają się
rozszczepiają jak fale nie napisane

Całość jest super...wędruj tak dalej aż przenikniesz drzwi a ja chętnie z przyjemnością będę podpatrywać...Pozdr

szczęśliwie kto raz chciał gonić słońce
nigdy nie podepcze własnych marzeń
w imię (od)człowieczenia

niestety jestem optymistą

Misiaq(troszkę zmieniłam tę część, która najbardziej "strzela" -myślę, że się nie obrazisz...)naprawdę fajny mix uczuć można spotkać w wierszu...dopełniaczówki można pozmieniać np.banałami łez(treściwie) na banałami z łez(równie treściwie nasyca...)Miło było zajrzeć...pozdr

Tylko wielkie serca potrafią "pękać kimś" a resztę niech rozszarpie ogród...to takie trafne dopowiedzenie, ujęło i moje skołtunione serce...miło było zajrzeć, pozdr

klimat z pewnością rozbudza fantazję i nasycona jestem do końca, czytam między wierszami i być może lepiej byłoby przekształcić to w zapis wierszo - podobny...? miło było zajrzeć