tak bardzo obrazotwórczy, że nie mogłam oderwać cząstki, która najbardziej mi się podoba bo zepsułabym piękno i klimat dostępny tylko w jedności przeszywającej wszystkie strofy...Pięknie łączysz.myśli

Bardzo dobry wiersz, pełen smaku i barw ciągłego nienasycenia...

ja w pełni uraczyłam się do końca, ale te dwie strofy to taki dialog na "wyższym poziomie" więc je sobie zabieram aby czegoś się nauczyć...Pozdr


uwypukliłaś niebo
intonują mantry wszystkich bogów
księżycowi wszczepiłaś ludzkie serce
białe stokrotki przywołują zieleń traw

jakkolwiek prozaicznie poskromione zostaną
nasze czary przyciągnę cie wypisanym prześcieradłem
stopom dam czas - muszą się nauczyć
gdzie chodzić lękliwe w drugą stronę

no i połaziłam troszkę i ten wiersz najbardziej przypadł mi do gustu, najbardziej ta cząstka...Pozdr

tyka czas

uczta wiedźmy -
tabaka las i gwałt

przepełniona glorią chwila
zemsta oblega bohatera
umrzeć w spełnieniu - ja

Misiaq znów tajemniczo i intrygująco(co baaardzo lubię)z pewnością masz"(nie)ziemski rodowód" a ten kruk wie wszystko...Miło było polatac...Pozdr

wiersz bardzo fajnie czyta się z powtórzeniami, niewątpliwie potęgują napięcie narastającej frustracji ... czasami dni potrafią stopniować emocje "niemocy i chcenia"...Pozdr

kosztem
szaleństwa momentu
zapomnienia liczonego
w tiktaknięciach niewielu

spustynnienie

ten fragment jest najlepszy - myśl tak sprawnie związana słowem...Miło było mi zajrzeć Pozdr

Bardzo miło zajrzeć do Twoich wierszy a jak super zerkało się również w te walizki...ciekawie...Pozdr

Pierwsza strofa - miło odzwierciedla nastroje zagubienia i narastającego chaosu...w drugiej troszkę bym pozmieniała(jeśli można...)

cień kładzie swoje szare macki zmienia sposób bycia
dzień jako bieg wydarzeń miesza w cyklu życia
krach kręci chaos wznieca zamieszanie
piach kryje skutki błędów naszych w prawdzie skraca trwanie

spokojne łoże znieczuli pośpiech pierzyny ciepłem
oddali bóle w ciszy poskromi ziejacą złudę

Słucham
ulegając ciszy
kołysana w takt melodii
wystukuję słowa

zamknięta fantazyjnym kluczem
płynę po pięciolinii
gdzie otulają mnie
ciepłem nuty z życia

Myślę, że natchnienie kryje sie w Twoim wnętrzu jeśli je wydobywasz na zewnątrz to super...trzeba tylko popracować nad formą(sama się staram)a wtedy usłyszą Cię również inni...Najważniejsze, że słuchasz...więc również nie odrzucasz rad i wskazówek(chociaż sama myślę, że wskazówki nakręcają i lepsze są rady...)Pozdr

no i jeszcze bardziej przypadł mi do gustu ten tekst...a najbardziej te "gumki recepturki", swoją drogą wszystkie gumki mogłyby być nazwane poprostu - recepturki...fajne skarby w tych Twoich tekstach...

Wyłącznie powrót.
Wyłącznie razem.

Wyłącznik, pstryk - rak światła.

Miło było mi zajrzeć, przyciągnął mnie klimat jaki tworzą przenikające się obrazy...a zwłaszcza ten "pan domu"...tylko ta końcówka - rak światła. z kropką na końcu to jakieś takie smutne zakończenie...(zawsze wolałam trzy kropki - może dlatego coś mi nie gra)_Podobało mi się

nie cierpię reklam...ale cierpię zadając pytanie, które umieściłeś w końcowej strofce. niezłe zobrazowanie szarej rzeczywistości...

las w palcach obraca zachwyt kuropatwy...to jest dobitne i najbardziej mi się podoba...taki niby - ptak...Miło było mi zajrzeć Pozdr

Rzadko bywam w prozie poetyckiej ale chyba zacznę częściej tu zaglądać...Przyciąga ten klimat swoim kształtem, smakiem,w moim odczuciu nie jest to kuszące ale przeszywa do głębi...Podobało mi się

niezłe to odliczanie...raz !
i wypijam twoje jutro

przestajesz być sobą
i nie dotknę cię więcej

ani ty
ani ja

na dwa
do tego momentu zgodne z moim... (nie)spełnisz sie we mnie - tu pozwoliłam sobie wstawić nawias (jest bardziej czytelnie w odbiorze, a może tylko dla mnie...?)

na trzy
powie jeszcze miłość
w nocy do szklanki
roztłukę ją porannym gniewem
milczącym ale nie strasznym
milczącym i ...
( na cztery )
ogólnie nie przepadam za czwórką...

Wiersz działa na wyobraźnię jeśli ktoś umie odliczać od jedynkiPozdr