Galernik,
Gdyby to była wiadomość na starej Nokii, to zgadzam się, mogłoby być ciężko. Ale myślałam o smartphonie. Może być też whatsapp. Albo Messenger. Więc może zmienię na: Zapikała komórka. Wiadomość od pani Rotz. Zamiast SMS, bo SMS istnieje w świadomości jako krótki. Co do Twojej uwagi o to, kto do kogo przyjdzie z podkulonym kutasem- jak ona ma kutasa, to może przyjść

Miladora,
dziękuję za poprawki dotyczące pierwszej połowy tekstu oraz za miłościwe powstrzymanie się od jego dekapitacji. Rotzow zdecydowanie za dużo i rymów też. Wprowadzę imiona dla Rotzow i będę stosować wymiennie.
Pękate palmy w moim odczuciu brzmią lepiej niż przysadziste. Najprawdopodobniej zmienię na „dwie palmy pękate jak wańki-wstańki”, gdyż tak to w wyobraźni widzę.
Przeskok od Tima na łóżku do Tima w łóżku , ale później faktycznie wydaje się być tak gwałtowny, że aż wymijający Mam pomysł, jak te dwie części połączyć albo raczej zrobić łagodne przejście - rozwinę wątek rodziców. Mam nadzieję, że to pomoże również pokazać, co jest w tym tekście ważne, a ważne są tajemnice wypełzające nagle jak karaluchy...
Dziękuję!

Miladora,
dziękuję serdecznie za lekturę Happy New Year i komentarz. Masz całkowitą rację, ICH jest zbędne. Umknęło mi to podczas poprawek, bo w pierwotnej wersji piękna dama chwyciła za kij bejsbolowy SWOJEGO SYNA i potłukła lustra w ich domu (jej i syna). Ale potem wykreśliłam syna, uznałam, że to zbędne ‚dotłumaczanie’, a ICH mi umknęło. Co do w i w - w moim odczuciu nie zgrzyta nadmiernie, ale jednak Twoja propozycja zdecydowanie lepiej brzmi, dziękuję Myślisz, żeby dla rytmu wstawić ‚w swym’?
A więc:
W Osieku świnie zjadły rolnika, a pewna piękna dama z luksusowej dzielnicy Paryża chwyciła za kij bejsbolowy i potłukła wszystkie lustra w swym domu, wydając przy tym osobliwe dźwięki niczym walczący z wrogiem samuraj.
Dobranoc

Dziękuję Ci za przeczytanie tekstu oraz komentarz To opowiadanie, raczej nie będę rozwijać. Osoba Tima była mi potrzebna do pokazania, że rodzice nawet po śmierci, mają wpływ na dorosłe już dzieci. Ale po Twoim komentarzu zastanawiam się, jakby to wyszło bez Tima, na przykład to narratorka przechodzi załamanie nerwowe, a Tima nie ma? Bo rzeczywiście widzę go teraz z Twojej perspektywy: że wisi gdzieś tam, takie jego widmo, hmmm... Ale jednak chyba zależy mi na tym, żeby to była para, więc może jednak rozwinąć jego wątek??? Dałeś mi do myślenia Dziękuję