podoba mi się, że w tak krótkiej formie udało ci się zawrzeċ tak wiele różnych treści, jak dla mnie genialnie.
Właśnie to jest takie fascynujące, taki magiczny konstrukt, kunszt czystego słowa jako symbol metafizyczny bez większego określania.
Miniatura nieistnienia.
Można rzec awangarda.

Widzisz podobno nie umiem uzasadniać swojej oceny,
dlatego zrezygnowałem z jej wystawienia. Ale u mnie masz 'Świetne',
naprawdę genialne,
ale po przeczytaniu jeszcze kilku wierszy twoich,
zauważyċ można pewnego rdzju monotematycznośċ.
W każdym bądź razie, ocena jest za twój tekst, który oderwany jest od kontekstu twej twórczości. Pozdrawiam
PS. jak będę kiedyś dobrym literatem to wystawie ci 'świetne'

jeśli dobrze rozumiem to chodzi o więzienie w sensie literalnym

bardzo mi się podoba

ładne, ale kto to jest ten Krzysztof Julian?
jeśli chodzi o Juliusza Słowackiego, jeśli o niego chodzi... to też cenię

mnie się nie podoba, ja tam widzę kwilenie, smutek, stracony czas.
Szkoda, że nie ma żadnej zmiany tempa, nie podoba mi się

tekst mocny, narkotyczny, takie lubię, nie ma się do czego przyczepiċ

Bardzo dobra miniatura

jak dla mnie to jest nie do oceny, jak wynik jakiegoś nieokreślonego snobizmu, dlatego nie ocenię, ale dałbym 'przeciętny', według mnie niekomunikatywne dla szerszego ogółu

Raczej poszedłbym tropem Elwiry. Zabrakło warsztatu, ale przez te powtórzenia przebija jakiś rodzaj wściekłości. Jak to zwykle bywa najlepiej byłoby ten warsztat, z zaletami tego wiersza połączyċ.
Taka polska rzeczywistośċ
oby coraz mniej

ocena bdb
a z poprzednim portalem nie ma ten płaszczyzny porównania

mi to wygląda po prostu na jakiś sen.
Niezbyt chyba przyjemny, ale napisane jest zgrabnie,
chociaż brakuje mi w tym jakiejś treści, jak dla mnie.