Niesamowita miniatura; wprawdzie czytałam ją wcześniej na innym Portalu, ale z prawdziwą przyjemnością było się na nią natknąć ponownie; w minimum słów, maksimum treści o ludzkich dramatach.

Bardzo, bardzo ciekawe słowotworzenie - zabawnie, z humorem, na przekór wilgoci jesiennej, takie lubię czytać

Świetnie wykreowana postać bohaterki opowiadania: Chuda Dziewczynka... Przeczytawszy kilkakrotnie napisany przez Ciebie tekst, ,, odłożyłam" go niejako do przemyślenia i wróciłam skomentować: Mała , moim zdaniem jest dzieckiem z autyzmem, zaniedbanym i ubogim, ale żyjącym w swoim wewnętrznym, drogim sercu świecie, o czym świadczy jej stosunek do lalki. Ponieważ jestem optymistką - wierzę, że czerwony płaszczyk Dziewczynki, wyrzucony na śmietnik może oznaczać tylko poprawę sytuacji bytowej bohaterki Twojego opowiadania.

Zolu! Napisałaś świetny wiersz, który,, zatrzymał" mnie ze względu na treść, a przede wszystkim : owe siwe włosy Zachowana płynność i regularność treści, na co zwrócił uwagę Wiesiek - czyni ten wiersz smakowitym kąskiem dla czytelnika. Skosztowałam z rozkoszą. Pozdrawiam serdecznie i srebrne pasemko również to czyni

W niewielu zdaniach napisane wiele na bardzo trudny temat. Uznanie z mojej strony

Bardzo, bardzo lubię haiku. Też mam napisane na jednym z portali, również związane z nocą Pozdrawiam

tuż nad skronią srebrne pasmo w nowej porze... - trzeba zaakceptować, niestety; na pocieszenie - dodaję sobie: że srebrne też jest piękne

od początku do końca świetny tekst piosenki ludowej do zaśpiewania przez zespół regionalny; gładko, bez najmniejszych potknięć - piszę to jako kiedyś ,,śpiewająca'': brawo!

,, życie zaczyna się rosą/ kiedy wstają róże/ gonią w ogród boso... " - przemawiają do mnie te wersy i są mi bardzo bliskie

Świetnie opisany stan ducha bab.

wraz z biegiem lat nabywa się wiedzy, z którą zawsze do twarzy; pogodny uśmiech jest nieodłącznym towarzyszem ludzi wesołych; kawosze z reguły są pogodnymi da się żyć - pomimo zmian i od czasu do czasu jakiejś myśli, że coś tu nie gra

Mnie przyszła na myśl dziewczyna, która ma na szyi bliznę po operacji tarczycy, próbuje ją zasłonić szalami, ale wciąż czuje dyskomfort, że nie może ubrać sukienki z dekoltem, bez apaszki. Choroba zawsze ma jakiś negatywny wpływ na człowieka. Podoba mi się ten wiersz

Bywają ludzie, którzy zarażają optymizmem, choć cały czas borykają się ze swoją achillesowa piętą; wiedzą o niej i próbują się z nią zmierzyć Bardzo podoba mi się ten wiersz

Głęboka treść tego wiersza bardzo mnie poruszyła.