Od autora: Historia jest całkowitą fikcja literacką. Osoby są zmyślone. Autor też nie twierdzi, że opis oddaje psychologiczny czy socjologiczny opis problemu.

Dedykuję Prymasowi i wszystkim prawdziwym księżom

Tak sobie myślę: taka dedykacja...
Przychodzi mi na myśl Prymas Polski: Kardynał Wyszyński, jego internowanie: Rywałd Szlachecki, Stoczek Warmiński, Prudnik, Komańcza. Odcięcie od świata, najbliższych, zbyt mało miejsca na intymność. Warunki bytowe urągające wszelkim w Stoczku. A Prudnik: https://pl.tripadvisor.com/ShowUserReviews-g1841453-d7199285-r242228679-St_Joseph_Monastery-Prudnik_Opole_Province_Southern_Poland.html W końcu: Komańcza. Tam powstał tekst Ślubów Jasnogórskich.
Warszawa, zmiany polityczne, odwilż.
Był bardzo skromnym Wielkim Człowiekiem. Prymas Tysiąclecia. Jego beatyfikacja odbędzie się w czerwcu.
Pewnie czyta na niebiańskich połoninach. Twój tekst też. Oby się nie zgorszył Twoją dedykacją.

https://genialne.pl/pechowe-sytuacje/?fbclid=IwAR37RrBkDz9h_LyFV0aePjYfszOZu3tV3d52_ns8qE5L9m_FgETDqWPIe58





no i tak trzymaj. Dobry znak: duże szczęście.

kafle lodu? hmmm - może: tafle lodu

Chociaż, z drugiej strony kafle lodu mają sens. Jest bowiem hotel z lodu, gdzie za całkiem sporą sumkę, można spędzić noc. W pięknej , lodowej scenerii, gdzie piece lodowe są z lodowych kafli. Misternie wykonane, cacuszka.
Spędzenie nocy w tych ekstremalnych warunkach gwarantowane jest każdemu. Chuderlakom, zmarzlakom, wszelkiej maści zgrywusom i ludziom w depresji proponuje się wyższa półkę. Terapię lodem. Lód koi ból, a w nawiązaniu do następnego Twojego wiersza, gdzie jest odniesienie do pochlastania się, byle stracić przytomność, całkiem niezła opcja. Tylko do tej pory nikt po ostre narzędzie, byle: kreska za kreska na ciele, nie sięgnął.
Yhm. Masz 14 lat. Ja 12. Taka rozmowa liryczna.
,, Łap szczęście za nogi i duś jak cytrynę". Bo dobrze, że jesteś na tym portalu. Dają popalić komentarzami, ale w ten sposób Autor zauważa błędy w sztuce i pracuje. To ma głęboki sens.
,, Na początku było Słowo, a przez Nie wszystko się stało". Wygranie szczęścia też.Powodzenia, Mała. Hey

miłośniczka kanapy i kocyka weź no popraw bo tak leci z rozpędu pod kocyk na kanapę z kubkiem herbaty i się ze śmiechu krztusi i dusi chichot głośniejszy mury przenika Portal Pisarski wnikliwie czyta salwami śmiechu raz po raz wybucha a zrozpaczona rodzina słucha czy oby kanapa i kocyk to dobry był pomysł na mamo przeczytaj daję ci świetne

Cześć Besko






A niech Peelka zrobi im na przekór i też w trybie rozkazującym:



No, to się będzie działo. Oj, będzie https://www.youtube.com/watch?v=YdDO2TcsagQ

Napisz tak:

,, Ze mnie nie cham. Jam gospodarz.". I wtedy wszystko gra.
Owszem. W ośmiosylabowcach obowiązują średniówki. W poezji artystycznej, ale Twój wierszyk taką nie jest, jest większy luz.

Bez rękawic ani rusz, szczególnie jak ogrodniczka ma kilkucentymetrowe tipsy albo jej się takiej jednej umyślało, że będzie zakładać ogródek.Sorki. Ogród. Więc rękawice pierwsza i najważniejsza rzecz.

Pomyślałabym o ukorzeniaczu, ale skoro artykuł pisał Fachowiec, widocznie nie jestem na czasie. Zatem - najlepiej na wiosnę - drzewko: bach do ziemi i niech rośnie. Na jesieni wyda pierwsze owoce. Byleby tylko nie skusiły sąsiadki do grzechu, bo wtedy bida. Masz rację z wiosną. Tak, na wiosnę sadzimy wszystkie drzewka. Bez sięgania do FAQ, bo nie wszyscy mają dostęp do Internetu.Zresztą, Internet to już przestarzałe narzędzie informacji, więc może tylko praktyka? Ale nie chcę niczego sugerować.
Sadzonki najlepiej kupować w Biedronce albo u przewoźnego handlarza.

Ech, nie. Sorki. Ty dajesz porady. Tylko nie wprowadzaj w błąd.

Gdy w to­wa­rzy­stwie ,,żal dupę ści­ska"

Uśmie­chasz się dla wi­do­wi­ska,

Myśli, czyny, pra­gnie­nia

Tak da­le­ko do ich speł­nie­nia,

Mo­ment za­wa­ha­nia

Do­pro­wa­dza do za­ła­ma­nia,

My­ślisz że to ko­niec, fi­nisz

Więc wciąż się za coś wi­nisz,

Sa­mot­ność, od­rzu­ce­nie, nie­pew­no­ść

Nie chcesz już tego lecz boisz się mi­ło­ści,

Potok łez wy­la­ny, czło­wiek ze­pchnię­ty na mar­gi­nes

Czy to już mój kres?


A podejdź do wierszyków z humorem. ,, Zal dupę ściska" - to cytat, ale doskonale pasuje do wielu sytuacji. Podli, zawistni ludzie wbijają szpilę w czułe miejsca, gdy widzą, że odbiorca pozwala sobie na to. Nie zawsze będąc świadom sytuacji. Iluż mamy fałszywych przyjaciół?
,, Płacz tylko w ukryciu" - sprawdzona maksyma, trudna, ale możliwa do opanowania i wcielenia w codzienność.

Baw się słowem, sytuacjami zamienianymi w lirykę, rymy częstochowskie też niech znajdują się w Twojej twórczości. Heh. Dane mi było kiedyś usłyszeć ochrzan za ,, Częstochowę". Dwa dni później jury zdecydowało, że powiem jeden ze swoich wierszyków w stolicy podczas jednej z konwencji. Mówiłam tekst z prostymi rymami częstochowskimi. Ech. I bili brawo.

Pozdrawiam. Baw się z nami dobrze. Ja tutaj tylko czytam i komentuję.

Jak jesteś z Wrocka i dobrze walisz napastnika, to z sentymentu do miasta, Najbliższych Moich tam - w szczególiki zagłębiać się nie będę, bo opko za długie na mój drogocenny dzisiaj czas - zatem: Świetne! I niech Cię przez przypadek nie zmyli brak moich tekstów na tym Portalu. Kto, jak kto, no, ale ludzie związani z Wrocławiem coś tam zawsze skrobną po Internetach. Spokojnego, pięknego dnia Ci życzę.

Literówka?! O żeż Ty. To słusznie dolna półka.

jak to pięknie brzmi:
tak delikatnie i jednocześnie z odpowiednią porcją masochizmu, z pejczami w tle i kajdankami...lgię­łaś mnie, bo nie mam zielonego pojęcia, co
oznacza. Ale cholernie ten słowotwórczy zwrot mi się podoba i już. Zostanie za sto lat zapisany w Wielkim Słowniku Języka Polskiego.

Ktoś tu nadmieniał o banałach? Ludzie, dajcie żyć. Kroi się nam Poeta na Wielką Skalę.
Ale byś nie osiadł od razu na laurach: jeszcze trochę popracuj.

O oby był zdrowy ten Twój krawaciarz.
Zakładał czy wkładał koszulę? Jednak tak: https://sjp.pwn.pl/poradnia/.../wkladac-czy-zakladac;6196.html
Różnymi drogami chodzą licealiści, by dotrzeć na szczyt.
Flanelowa koszula to skarb. Niezły duet ze smutną miną. Ale w parze z rozsądkiem i wizją swojego życia, wizją do zrealizowania, tak wyraźną, że nie ma żadnej innej, to skała, na której buduje się własny dom. ,,I żadne wichry go nie przemogą..."
Takie trochę popychadło było z niego. Tego peela. Ale pamiętasz P. Kuronia? Wielki Człowiek.

Tu je jesce, Mocium Panie, brak przecinka przed: ,, że".
Chwała Panu, bo dobrze widzę. Bez olularów. Heh.

z góralska, ale w Twoim wierszu - literówki, niestety.




przedłużona samogłoska zakłóca rytm niegłupiego tekstu.




zbyteczny przecinek


Witaj Władco Metafor.
Ciekawy monolog, Zastanawiam się nad fonetyką:
,,w wszechświat" czy ,,we wszechświat". Jednak poprawnie: ,, we wszechświat".
Nick zobowiązuje, Władco Metafor. Królem stylu zostaje się, gdy upierdliwy czytelnik postawi:
,, Świetne". Pułap niedaleki, ale jeszcze nie...

https://poezja.org/wz/.../Mnie_zawsze_podoba%C5%82_si%C4%99

z takim oto początkiem komentarza przychodzę Dodatku do Twojego wiersza.
Cóż skromny czytelnik może powiedzieć w ogrodach malowanych światłem? Trudno pielęgnuje się rabaty, którym ogrodnik nadał swoją, trudną wizję.
Ale wybrzmiewa ona tysiącem kolorów w złotej godzinie, najtrudniejszej do uchwycenia, a jednak realnej, za którą podążają poszukiwacze głębszych przeżyć.
Różne w tym doborowym towarzystwie poszukiwaczy złotej godziny i jej efektów budzi emocje.
( Heh, chyba już patos w komentarzu ... No, ale ciągniem dalej )
O gustach się nie dyskutuje. Rzekł Mistrz Słowa.
Miałam Cie poprawić, zrobić szyk przestawny i wtedy wszystko zagrało ... by.
A jednak nie.
Bo Twój wiersz trzeba czytać w złotej godzinie. Tak. Po to , by wielokrotnie móc użyć wyrazu: trudno, bez sięgania do synonimów. Proste? Proste.