Witaj Katarzyno.

Aleś się uparłaś na spotkanie w trzecim wymiarze...Nie mam pojęcia, może ludzie w bardzo podeszłym wieku, myślą o tym tam.. Być może że to kwestia wieku porusza w nas struny bytności w zaświatach. Rozmyślania o tamtym świecie i przedłużania swojego bytu z tamtym wiecznym. Wcale nie sugeruję że jesteś już babcią i myślisz podobnie. Po prostu wierszem nasunęłaś mi taką myśl.
Pozdrawiam.

Witaj Domofonie.

Sugerujesz że my też jesteśmy w stanie z tak rozległym cielskiem i tyloma kośćmi, unieść się ponad..? Chyba sama wiara to za mało... Może gdyby być Koperfildem albo innym magikiem, wtedy może...Wystarczy że dusza. Ciału dana ziemia. Pozdrawiam niefilozoficznie.

Witaj Zbigniewie...

Ja w sprawie puenty. Ja bym powiedział inaczej:

by poznać tę prawdę
trzeba zamknąć oczy

Co mi po prawdzie na tamtym świecie? Liczy się tu i teraz. Stamtąd nikt nie jeszcze wrócił więc nie wiadomo co to za raj.. być może istnieje ale pókim żyw, ja tam chciałbym dotykać tego co da się dotknąć... Pozdrawiam.

Witaj Walerio.

Tytuł bezpieczny taki dla narkomanów... Mogłabyś wymyśleć coś bardziej normalnego, bo to niezły erotyk, a i zmieniłby lekko zapis.

pięk­ne te ostat­nie let­nie
dni
pysz­nie pach­nie kuch­nia
zie­lo­ne sa­łat­ki wino
sma­ku­je tak do­brze że aż biorę ile chcę
lubię wę­dro­wać po ogro­dzie
po­zwa­lasz mi na sie­bie
kiedy to bę­dzie?

ide­al­ny na plażę gdy ba­wisz się pły­wa­niem
ja bryzą na pia­sku

O..może tak? Pozdrawiam.

Witaj Allasko.

Postać Ediego już się pojawiła w Twoim wcześniejszym wierszu, a i w kontekście tamtego, jakby niechcący uczestniczy w Twoim życiu. Wiele pytań, niektóre są bez odpowiedzi, ale któż z nas jest na tyle mądry by znaleźć odpowiedź na najprostsze i zarazem zawiłe pytania o swój los. Ponoć w żadnym zegarze nie znajdzie się wskazówki jak żyć.. Wiem że najbliższą drogą do rozwiązania problemów jest najzwyklejsza rozmowa. Czasami trudna z racji podejmowanego tematu czy problemu, ale zapewniam że nie ma innej drogi. Gdyby Peel z wiersza znał choćby część oczekiwań ludzi po drugiej stronie, zapewne można by wiele zmienić. Dowiedzieć się relacji czy zachowań tych z naprzeciw siebie. Domniemania czy domysły, nie sprzyjają dobrym relacjom. Wypaczają ich prawdziwość...
Allasko, kolejny trudny ale też bardzo dobry wiersz.
Pozdrawiam.

Witaj Xelowr.

To jest niezły wiersz. Trochę retuszu i mógłby brzmieć tak:

weź gęste sito i od­siej mnie
ka­mie­nie i brudy
po­zo­sta­nę w szep­tach
sze­le­stach
tu­po­tach
bo teraz je­stem w ciszy
zmie­lo­na z co­dzien­no­ścią

od­siej mnie z miał­kie­go pyłu
z rze­czy pięk­nych i brzyd­kich
z dźwię­ków i ko­lo­rów
prze­siej przez gęste sito

nie znik­nę

Pozdrawiam.

Witaj Stanlee.

Kolejny z serii uchwycone obrazy...Dobrze Tobie w nich. Zapraszasz czytelnika do spaceru po swoich spełnienioniespełnieniach. Ja się na niego złapałem.
Pozdrawiam.

Witaj Stanlee.

Samo słowo, czy hasło Włochy, a już na pewno Sycylia, otwierają niesamowite obrazy. Sam dotknąłem Włoch, poprzez liźnięcie piękna Portofino. Połączenie tego z opisem powyżej, daje niesamowicie ciepły obraz, a w szczególności włożony weń erotyzm...Super.
Pozdrawiam.

Witaj Allasko.

Jesteś jak widzę bardzo płodna...Wiersz za wierszem. To dobrze bo mnie pandemia i trochę admini pp, zakorkowała, zakorkowali...
Kolejny dobry, choć moja wyobraźnia i dwuznaczność "płyty"podpowiada mi szersze znaczenie. Płyta jako płyta nagrobkowa, i popatrz co by z tego wyszło...

poznałam historię tego lasu jego nocne dźwięki
resztę zapiszą na płycie

To tylko luźny zapis mojego widzenia. Nie bierz ze mnie przykładu i nie umieraj... Pozdrawiam.

Witaj Alos.

Pojemny.
Pozdrawiam.

Witaj Allasko.

Powiem Tobie, Świetne! Mijane obrazki, które tworzą nasze życie...i te jeszcze nieskonsumowane które też mogą być twórcze...
Pozrdawiam serdecznie.

Witaj Pociengiel

Niby już wiem co gra w wierszu, a jednak od momentu "ćwierćdolarówki" biorę kurs w tył, żeby przetrawić zapis i znów gram od nowa...Puenta jest za to super, bo jeszcze mi pasuje z tym co zrozumiałem...
Niewątpliwie to dobry wiersz, a że czytacz nie wszystko zrozumiał to już inna sprawa.. Pozdrawiam.

Witaj Lilah.

Czy te przekłady są Twoją pasją, i robisz to znając rosyjski ze szkoły, czy może zajmujesz się nimi zawodowo, np, z racji wykonywanego zawodu? Robisz to perfekcyjnie dlatego pytam...
Okudzawę czasami śpiewam, przy sprzyjającej pogodzie słuchający...W dobie szalejącej pandemii disco polo, Okudżawa i jego piosenki, jak i szerzej pojęta poezja, stają się już unikatem. Najwartościowsze wyparło totalne badziewie, z byle jakim słowem, zagrane na dwóch funkcjach. Pozdrawiam.

Witaj Allasko.

Każdy człowiek, ale to każdy, nosi w sobie jakaś mroczną tajemnicę...Tajemnicę którą albo zabierze do grobu, albo gdy w nim dojrzeje, wyrzuci z siebie, opowiadając ją bez tego tak obecnego wcześniej wstydu...Nie wszyscy potrafimy unieść się na wyżyny i opowiedzieć grzechy innych, zwłaszcza matki. To bardzo bolesne i traumatyczne doświadczenie... Niedawno doświadczyłem takiej spowiedzi kolegi, którego matka alkoholiczka kochała się na jego oczach z poznawanymi przez nią gdzieś na ulicy facetami. Taka znajomość od flaszki... Na jego oczach odbywały się seksualne orgie. Dla siedmioletniego dziecka, ten widok z tamtego okresu trwa do dzisiaj. Mimo to zachowała się w nim miłość bezwzględna...On nadal kocha matkę, uczestniczy w jej życiu, i choć jest już dorosłym facetem, pomaga jej, jest na każde jej skinienie. Jak mi opowiedział, sam stworzył, założył rodzinę, która jest przeciwagą do tej sytuacji z dzieciństwa...
Allasko.
Napisałaś o trudnym temacie, ale myślę że warto rozmawiać..Rozmawiać o wszystkim...
Technicznie:
Wyrzuciłbym jedną "kość"

"było lato ale zmroziło mnie"
Pozdrawiam.

Witaj Alosie.

Mimo to jakoś trzeba...Wymyślono na świecie tyle fajnych rzeczy, ale jakoś nie to co tak potrzebne i ważne dla człowieka...stabilizacja. Ten stan jest nieosiągalny, przez rozwój cywilizacji. Pędzi w tę lub w tamtą stronę. Nie zawsze we właściwą, stąd pewnie najgorsze jest to cofanie się do punktu wyjścia a z niego kolejny start, ale czy tez w dobrą stronę, tego nie wie nikt...Pozdrawiam z tym samym pytaniem.

Witaj Julando.

Zobaczyć Ciebie na pp, to prawie sytuacja granicząca z cudem...Zgubiłaś się gdzieś w tych warszawskich uliczkach i od ostatniego Twojego wiersza, nikt nie potrafi Ciebie znaleźć.
Jak zawsze celnie odkorkowujesz wiersz...Upijana jego zawartość jest pojemna, bliska zamysłom autora...Pozdrawiam i dziękuję.