Dobry wieczór Yaro

Tak, masz rację, też znam pozytywny przykład, ale niestety znam aż dwa przykłady zakończone tragedią, których nałóg zniszczył, a dziś już ich nie ma niestety

Dziękuję pięknie za czytanie i pozdrawiam serdecznie

Witaj Yaro/Jarku, że tak sobie pozwolę, mam nadzieję, że można?

Tak, to prawda, zawsze ci nasi pseudo przyjaciele robili nam "koło pióra",
a dziś mają imperialne zapędy

Pozdrawiam serdecznie

Dobry, poruszający wiersz, o czymś, czyli o przemocy i związanej z nią traumie,
niestety obawiam się, że jest to dość powszechny problem.

Wiersz przemawia realizmem, a nawet nim krzyczy, nawet, jeśli nie jest ubrany w doskonałość formy, choć msz nie jest ona zła,
to dla mnie jest on o wiele bardziej wartościowy, od wiersza doskonałego w formie, ale o niczym, o którym zapomnę po 5 - ciu minutach.

Pozdrawiam serdecznie, z podobaniem

Piękny tekst. Chwała BOHATEROM PW!
Też się stykam z tego typu pojęciami, że PW było bezzasadne, ale msz to dowód patriotyzmu, to dowód tego, iż nie jesteśmy narodem biernym, że nawet za cenę życia bronimy naszej suwerenności, niestety rosyjska propaganda nie tylko wtedy miała się dobrze, a historia lubi się powtarzać, niestety, dziś widać iż imperialne zapędy wschodniego sąsiada się nie skończyły.
Dobrze, że dziś w końcu zaczyna się doceniać żołnierzy AK, że mówi się o żołnierzach wyklętych,
o ich BOHATERACH

Dziękuję za ten wartościowy tekst.
Pozdrawiam serdecznie.

Fajna ironia, dzięki za uśmiech, serdeczności przesyłam

Sorry zapomniałam dać ocenę, zatem się poprawiam.
miłego wieczoru życzę

Ciekawie, nietuzinkowo, msz pisać można o wszystkim, nawet i o tym, czego może nie do końca rozumiemy, bo czy można np. zrozumieć wojnę, czy można zrozumieć czemu ludzie zadzierają nosa, nawet, gdy nie mają teoretycznie ku temu powodów?

Wiele rzeczy trudno zrozumieć, ale próbować można, a co do poprawności, to ona zabija wiele rzeczy, z pewnością zabija spontaniczność, a czasem rodzi się ze strachu i konformizmu, msz.


Fajna puenta, dobrze, gdy mamy kogoś, kto nas rozumie.
Mnie się wiersz podoba, bo z jednej strony nie jest przekombinowany, z drugiej
życiowy, a z trzeciej poetycki, tylko wiem, że dziś ogranicza się metafory dopełniaczowe, dlatego gdyby to był mój wiersz, to ja bym się ich pozbyła w łatwy sposób, bez zmiany treści, czyli -

unoszą się zapachy z eteryczną zgodą, smakołyki z rozważaniami w głowie.

Pozdrawiam serdecznie, było miło tutaj wstąpić

Świetny wiersz, czytałam wczoraj kilka pod Twoim adresem Autorze,
bez logowania, masz doskonałe pióro, lubię poezję o czymś, u Ciebie ją znajduję,
nie są to zwykłe rymowanki, ale poezja do której chętnie się wraca.

Podobają mi się niebanalne współczesne rymy, choć niektórzy pewnie powiedzą, że to rytm, na dodatek zbaranieją i zachęcą innych do bojkotu, tylko dlatego, że moje zdanie jest takie, a nie inne, ale dla mnie, to jest właśnie przykład ewolucji rymów, odległych, na miarę XXI wieku, bo dziś nie piszemy tak jak pisał Mickiewicz, bo jego czasy dawno minęły.


Co do treści, która tutaj na ogół schodzi na plan dalszy, nie wiedzieć czemu, jakby nie był istotna, /mimo, że jest i to bardzo/, to jest ona życiowa i każdy może się z nią zidentyfikować, choć msz raczej w nieszczęściu trudno być szczęśliwym, ale to zależy od charakteru, są osoby, które to potrafią.

Co do serca, to prawda, że ono jest najważniejsze, sądzę, że ludzie którzy chcą ustawiać za wszelką cenę innych na swoją modłę i pod swoją linijkę mogą mieć właśnie takie kamienne serca, którzy widzą tylko czubek własnego nosa i źdźbło w cudzym oku, tylko belki u sobie nie są w stanie zobaczyć, czasem może to wynikać z niedowartościowania.

Tacy ludzie dobrze się spełniają w roli katów, a w necie jako trolle.

Pozdrawiam i życzę dobrego wieczoru

Rozumiem, poza tym myślę podobnie, pozdrawiam

Re: Apis Taur

Ja też na ogół piszę prosto, ale czasem zdarza mi się brak kawoławizmu,
sama lubię nie tylko prostotę, doceniam błyskotliwość wierszy "szaradzistów",
poza tym dziś z pewnością ucieka się od banału, choć za duża hermetyczność
też w moim odczuciu nie jest dobra, ale co kto lubi.

Dziś z pewnością docenia się brak banału.

Ja uważam, że ważna jest treść, dobrze jeśli jest ponadczasowa, czasem ktoś dba li tylko o formę i czepia się każdego przecinka, /choć forma też jest ważna, ale nie można tylko ją widzieć/
a nie potrafi doceniać wierszy, które mają głębię, bywa i tak, że taka osoba pisze rymowanki, a treści w nich jak na lekarstwo, ale poucza innych, dla mnie to smutne...

Pozdrawiam serdecznie

Ciekawy wiersz, msz życie jest nieprzewidywalne, nie ma w nim gwarancji na spełnienie,
ale życzę, aby peelce ono było dane.

Pozdrawiam serdecznie

Świetny wiersz, z poczuciem bezradności, marazmem, nawet msz stanem depresji,
super fazy - serce zaciska się w pięść, rozpuszczona w czerni pustak migotanie krajobrazów,
budzące skojarzenia z migotaniem przedsionków, jak dla mnie czysta, błyskotliwa poezja,
bez banału.

miło było poczytać, od takich osób można się uczyć,
nie dziwię się, że wiersz dostał nagrodę. Gratuluję!

Pozdrawiam serdecznie

Świetna ironia!
Pozdrawiam serdecznie

Świetny tekst! Swoją drogą nie można ludzi z chorobami psychicznymi wrzucać do jednego worka, bo wielu z nich, tak jak piszesz Autorko to ludzie zdolni i inteligentni, np. artyści, ale nie tylko.

Przypomniał mi się film pt. "Piękny umysł", z R. Crowe w roli głównej, który cierpiał na schizofrenię, a był matematycznym geniuszem. Nawiasem mówiąc są ludzie zdolni do najgorszych czynów, o psychopatycznych zdolnościach, choć są zdrowi na umyśle, np. dyktator zza ściany.
Są też tacy, którzy z poczucia pseudo "misji", spełniają się w dokopywaniu innym, pewnie nie mają innych zajęć, w tenże sposób podbudowują swoje ego, niestety takich małych ludzików nie brakuje, są wszędzie...

Ja ten tekst dałabym na górną półkę, gdyby to ode mnie zależało, bo jest: mądry, życiowy, edukacyjny, zawsze aktualny niestety i świetnie napisany.

Pozdrawiam serdecznie, z uznaniem

Raz jeszcze przyszłam się podelektować wybitną Poezją,
podziwiam talent Poetki, mało kto wznosi się na takie wyżyny,
pozdrawiam serdecznie i ślę ukłony