Drystian Szpil - to i mnie fajnie... ups! (zbyt kolokwialnie) - przyjemnie

Pozdrawiam

@Optymilian - tak.

Optymilian - nie musisz wierzyć, ale to są moje wspomnienia i zdarzenia - same autentyki. Także co do zwrotu rodzicielki: "no, wiecie co", jak i całej sytuacji, włącznie z dykciarzami.

Drugie - z dykciarzami i "kryształkowcami", tymi od tri i butaprenu - miałem do czynienia i to nie tylko w młodości. W późniejszej pracy - przez wiele lat również z narkomanami, karanymi itp.

"Zmachaną" - nie jest kolokwializmem, gdyż narrator jest jednocześnie bohaterem (pisze w I osobie) i to są jego przemyślenia.

"harmatnia" - nie jest literówką. To dawne słowo.

PS. Ponieważ moje książki są wspomnieniowe, osadzone w konkretnym czasie, to niektóre zdarzenia/zwroty/tło historyczne - tłumaczę/przybliżam w przypisach dla młodszych czytelników.

Pozdrawiam

Kazjuno, Darcon - jak widać, każdy z nas ma swoje spostrzeżenia i dość wyrobioną opinię.

Może i dobrze? Nie ma monotematyczności, każdy gatunek i forma może znaleźć swoich czytelników. Część zależy od sprawności pisarskiej, najwięcej od promocji i reklamy.

Szczęściem - żaden z nas nie jest zawodowym pisarzem, tylko amatorsko oddajemu się pisarstwu, więc możemy to robić w formie, którą lubimy.

Pozdrawiam Was obu.

Darcon - ależ wiem o tym. Panta rhei... - zainteresowanie jakimś okresem w literaturze również się zmienia.
Jednak, na razie, mam grono wiernych czytelników moich wspomnieniowych książek. Tak, w większości są już oni dojrzali wiekiem, ale... jest i kilku młodszych, zainteresowanych historią "jak to drzewiej zwykłe życie wyglądało". Jeszcze mnie poganiają z pisaniem.
Tak że - jeszcze mam dla kogo pisać. Moja pierwsza książka ("Syberia, inny świat" rozeszła się już w ponad 1,5 tysiącach egzemplarzy i to praktycznie bez promocji. Następne powoli też schodzą...
Może to ostatni czas na tego typu wspomnienia, ale wykorzystuję. Sześć książek z cyklu "Zza zasłony czasu" już się ukazało, siódmą piszę, ósma w planach (pewnie na niej zakończę).
Zresztą - obok fraszkopisania lubię i wspominać prozą. Każdy ma swoje polubienia
PS. Wydawnictwa jedno i drugie sugerowały, że "ma pan dobry styl, niech pan przerzuci się na melodramat, kryminał czy sensację. To bardziej ludzie kupią, a my walczymy o przeżycie na rynku" - ale to nie dla mnie.
Również pozdrawiam.

Jacku - czy to Dzień Męczennik będzie, czy też Drzemki w Pracy - i tak, i tak będzie się tego dnia obijał w pracy

Każda chce "według swych potrzeb", Jacku,
więc są, co lubią męskie ramiona
i takie również, co radzą same
...takie są dzisiaj ichnie znamiona

@Marek Adam Grabowski - ok, zaszło nieporozumienie przez zbieżność nazw i niedoprecyzowanie.

@Jacek Londyn:
Twierdzisz, że kisimy się we własnym sosie?
Może to i dobrze, nas zewnatrz nie wyrośnie

@Valeria Jak to powiadam - uważaj. Nawet własny cień może zdradzić twoje zamysły

@Zbigniew Szczypek. Chcesz mnie ostrzec przed powtórzeniem "depeszy emskiej"? Ee tam, chyba nie jestem aż tak groźny, aby wywoływać wojny... zwłaszcza że mojej fraszki nikt nie przeredagował, aby była obraźliwa. Jest tylko odbiciem rzeczywistości

Do wszystkich komentatorów - dzięki za zaglądnięcie.
Wolałbym jednak, aby w komentarzach odnosić się do utworu (taka ich rola) niż wzajemnie do siebie. Przecież możecie ustawić sobie, gdzieś z boku, ring i tam naparzać

PS. Do MAG - z Ogrodów Ciszy -już kilka lat temu zrezygnowałem. Na chwilę niedawno wróciłem ale nic się nie zmieniło - tam admin uważa się za "bóg wi co w połezji". W rzeczywistości jest malutkim w swoim postępowaniu, zazdrosnym człekiem. Napisałem mu kilka słów prawdy w komentarzu pod moim utworem, to (jakżeby inaczej) usunął wszystkie komentarze, włącznie z moim postem. Nie marnuję czasu na takich. Niech się kisi we własnym jestestwie z kilkoma pochlebcami. Tam już mnie nie ma i nie będzie.

Jacku, dobrze odebrałeś mój przekaz
Na szczęście miałem do czynienia z tą pierwszą, bez natury tej drugiej. Tak że - wygrałem w życiu

Coś w tym jest, Gabrielu, ale nie do końca - wielkie, artystyczne umysły czasem rozpoczynają nowy trend w szeroko pojętej kulturze
PS. ...a zmanierowani ludzie rzucają się na "znane nazwiska"

PS. Dla informacji - tekst powstał "z inspiracji" - gdzieś coś przeczytałem i na fraszkę przetworzyłem.

Arkady - tak samo i ja.

Przyjdzie czas, będzę też pisał o tym przyjemniejszym obściskiwaniu. Na razie "rzeczywistość skrzeczy".

PS. Ups! - napisałem "limeryk", a przecież nim nie jest. - brak miejscowości. Widocznie miałem z rańca chwilowe zaćmienie
Dużo już nie poprawię, ale chociaż trochę - zmieniam więc 1. wers na:
"We Wrocku rzekłem raz kiedyś kozie,".

Jacku...
dołączą do paki
i inni z tej paki.
Do tej paki.