To wyłącznie twoja ocena, więc nie uogólniaj. Nie wypowiadaj się za innych.
pozdrawiam.

Owsianko - nie. Wspomnienie mojej mamy, więc nie insynuuj "suchara".

Wierszyk wysłałem 1 kwietnia. Został przepuszczony przez admina 2 kwietnia... Niektóre "newsy" umierają zbyt szybko
Również podrawiam, Wolnyduchu

Wolny duchu - ot i prawda,
tyle że pisałem to...
na kwietnia dnia pierwszego

To i mnie przyjemnie, Afrodyto, że limeryk się spodobał.

Wolnyduchu - mam to samo zdanie o szkodliwości bezstresowego wychowania. Przeciwko tej "szwedzkiej metodzie wychowywania" byłem przeciwny od początku i nadal jestem przeciwny.Przynosi więcej szkód niż pożytku.
Dziecko musi się sparzyć, aby wiedziało z własnego doświadczenia, a nie tylko z gadki rodziców...

Motyl nawet się nie dowiedział, że nim został.

Zbigniew Skrzypek
Fajnie, że się bajka spodobała.
Co do odwrócenia kolejności życia motyoa - i tak się zdarza.
Pozdrawiam również

Madawydar, młody kogucik w smaku jak kura.
Natomiast "ugotować ptaka" ma wiele znaczeń, w tym jedno groźne dla człeka

wolny duchu -

Janusz Rosek - pewnie nie braliśmy ślubu "w tym samym" kościele", ale na pewno w "takim samym". "Kasa, Misiu, kasa".

Również pozdrawiam.

Trochę chyba zebrało ci się na pogaduszki o wszystkim i o niczym, ale niech tam, i tak pozdrawiam

Madawydar - nie ma co patrzeć, do jakiej grupy są przypisywane utwory. Niezbadane są wyroki decydentów...
Prawie wszystkie moje prozatorskie opowiadanka są na Górnej Półce, natomiast wierszowane utwory (z przymrużeniem oka) wszystkie lądują na Dolnej. Niektóre (np. z mojego cyklu Zabawy słowem" są naprawdę udane, potwierdzone podobnymi jak Twój zdziwieniem "dlaczego są na dolnej?". Może decydenci lubią tylko smutne i pisane bez rymów? To nie mój gatunek.

Tak że... w ogóle nie patrzę, jaka to półka, gdyż ona kompletnie nie jest miarodajna. Ważne, że miniaturka się spodobała

Również pozdrawiam.

retro, podpowiedź - zobacz wóz drabiniasty, a na nim rozrzucone siano... XIX wiek.

Janusz, dzięki za komentarz i odniesienie do swoich wspomnień.

Tak to były dwie literówki. Tekst wysyłałem, kiedy nagle mnie coś chwyciło i musiałem się położyć do łóżka. Szybko wysłałem bez ponownego sprawdzania, a wtedy nie można już poprawić, aż do publikacji. Dopiero teraz mogłem; jeszcze kilka miejsc poprawiłem i uzupełniłem (sam się pewnie zorientujesz, które).

To będzie moja nowa książka ("W niebieskim mundurku i bez niego" ze wspomnieniowego cyklu "Zza zasłony czasu". Za miesiąc ją skończę.

PS. Fragmenty z innych, wspomnieniowych książek, wstawiałem już na tym portalu.

Również pozdrawiam.