Bardzo ładny tytuł, przykuwa uwagę.

Niestety tekst pod nim nieco karkołomny. Brak interpunkcji mu nie pomaga. Sprawia, że tekst staje się zbitką słów niezupełnie z sobą powiązanych. Być może pomogłaby mu inna wersyfikacja, być może dobrze byłoby zastosować interpunkcję. Tak czy siak, trzeba by pokombinować z tekstem, zabrać na warsztat i przemyśleć raz jeszcze. Zastanowić się, czy rzeczywiście wszystkie obrazy muszą być w tekście, czy wszystkie frazy są konieczne. Może lepiej zastosować nożyczki i wydobyć esencję z tego natłoku słów?

W moim odczuciu wiersz przedobrzony i to bardzo, ale może inni będą mieli inne zdanie

Pozdrowienia

Łąka nasyca nutami zbiory wspomnień
zasypane na zimę w uśpieniu
wyschniętą myślą łatwopalnie
impulsem nieuchronnie tracone
to już nie ma znaczenia

herbata bez chińczyków smakuje zielono
jak staw pachnący wieczorem
żabami bez przerw na oklaski

orchidee zapewne były piękne
własnym owadem uwiedzione
nie przeczuły nic jak wszyscy
w końcu wieczne byliny nie pytają o wolność
pakuję ich obraz w zbiór pytań

drżenie orchidei tam nie miało znaczenia
słodką wodę pod gruzami ocaleni nazwą życiem
nikt nie przeczuwał nic
obraz w zbiorze pytań o skalę Richtera

Tak to by wyglądało, gdybym to ja miał napisać (przepraszam jeżeli pokracznie) Ale i bez tego daję db za to karkołomne zadanie, którego się jednak podjęłaś.

Ciekawe zestawienie rzeżucha - orchidee, ale punkt widzenia zależy od punktu patrzenia - dla nas orchidee egzotyczne i unikatowe, dla nich rzeżucha.

Miladorko, myślałam dzień cały między wierszami obowiązku i nic... Chyba muszę dorosnąć (cudne określenie w moim średniowieczu) Zdaje się, że ja tak właśnie chciałam to powiedzieć - Trudno mi uwolnić się od moich metafor... (a jeszcze te ukochane dopełniaczowe!) Potrzebuję czasu