Szczęśliwej miłości ludzkość patrzy w oczy,
do niej uśmiecha się tysiące twarzy;
to jej hołdują na równi pazie i władcy.
Tysiące serc za nią tęskni:
odliczając z żalem każde samotne tchnienie
mają nadzieję, że ona się jeszcze kiedyś przydarzy.
Ci wybrańcy, Ci co przyjęli
na świętej audiencji miłość szczęśliwą;
naiwnie się łudzą i pewnie gdzieś wierzą,
że z tajemnicy świata i o mocy istnienia wszystko już wiedzą.
Jak bardzo są próżni, jak zagubieni,
nie świadomi życia cieni.
Myślą głupawo, że jak się przy niej nauczyli
zaklinać wschody słońca i budzić księżyce,
że, jak przyglądać się jasnej galaktyce;
to nie obce są im żadne tajemnice.
Jakże bardzo są w błędzie,
nie wiedzą ile życiu brakuje
i niech tak zostanie
- prawda gorzej smakuje.
Poleć artykuł znajomym
Pobierz artykuł
Dodaj artykuł z PP do swojego czytnika RSS
Minea Elizejska · dnia 18.03.2008 18:28 · Czytań: 4894 · Średnia ocena: 4 · Komentarzy: 1
Inne artykuły tego autora: