‘Człowiek składa się z ciała, umysłu i wyobraźni. Jego ciało jest niedoskonałe, jego umysł zawodny, ale jego wyobraźnia uczyniła go znakomitym.’
John Mansfield


gdy zamknę oczy
to mi się wydaje
że widzę światy
planety i raje
nikomu nie znane
spowite mgiełką
nieobejrzane
przez mędrca szkiełko
jak się tam dostać?
nikt się nie dowie
bo drzwi do tych światów
są w mojej głowie

tam The Doors grają
koncert na żywo
tam Jim Morrison
nalewa mi piwo
siedzimy, gadamy
on wciąż o poezji
że dobre wiersze
to tylko po LSD
i coś o jaszczurkach
o gwiazd milionie
że mnie zabierze
na drugą stronę

czekamy na słońce
jak jeźdźcy w burzy
pijemy whiskey
Jim dżointa kurzy
czas się nie dłuży
gramy w zielone
w naszej podróży
na drugą stronę
tam ludzie są dziwni
a twarze są złe
tam jestem obcy
tam nikt nie zna mnie

gdy zamknę oczy
prawie to widzę
ta dziwka Erato
stopy mi liże
tam jestem w niej
stąd do wieczności
i nawet Jim
czeka, aż skończę
potem dosiadam
orła w koronie
i wiem już, że jestem
po drugiej stronie

oczy zamykam
coraz częściej
i nie wiem sam już
pech to, czy szczęście?
te światy mnie wabią
blaskiem fałszywym
i są mi bliższe
niż świat prawdziwy
gdybym mógł tylko
kiedyś wybierać
chciałbym móc nigdy
ich nie otwierać