"echo spięte agrafką" - coś pięknego! Jak i cały wiersz, zadziwiające, że czytając pierwszą strofę nie skojarzyłam tytułu i dopiero pod koniec tej zwrotki się zorientowałam w tematyce Cóż, nic dodać, nic ująć - bardzo mi się podoba ))

Plakatowa,
a mnie zasokczył komentarz, nie wiem co powiedzieć...
wiem.
jestem szczęśliwa!!!

śliczne dziękuję i serdecznie pozdrawiam.

A ja się przyznam, Szpileczko, że coś bym tu ciachnęła.

Pierwsza zwrotka - rozumiem to nagromadzenie jakby ekstremalnych wyrazów, bo dopiero się zaczyna, ale jakby o jedno słowo było za dużo.
Popatrz:

nad rozlewiskiem czerni
zdziczałe pragnienie zajada
wczorajszą kolację
nienasycone pęcznieją wargi
pogromcy rozkoszy

Myślę, że "jeszcze" to zbędne dopowiedzenie, skoro "nienasycone".
I jeszcze tylko to:
- dotyk/narkotyk - ten rym jest wyczuwalny. Nie można by zmienić na inną formę? "jego" też jakby zbędne. Może:

zapominam imię
smak dotyku i czekolady

Nie wiem, ale ja bym się jeszcze pobawiła z tym obrazkiem.

Ale niewątpliwie sugestywny wiersz. Mnie też urzekła agrafka, a dodatkowo wpadanie z impetem w dzień.

Buźka.

Miladora.

jesteś niezastąpiona
zaraz coś z tymi słowami zrobię

serdecznie i buziole.

_____________
i zmieniałam, edytowałam, ale nie wiem, jakoś nic nie pasuje, myślę... ten rym faktycznie niepotrzebny, a może "jego dłoń"
bo to "jego" chyba zostanie...

jeszcze raz serdecznie.

Ano

zapominam imię
dłonie i smak czekolady

Andro

co mam powiedzieć na taki komentarz
chyba to, że mam tak samo!
Mustang rulez! - no i taki mój prawdziwyjeden z moich ulubionych...

gdyby takich chwil było więcej...

serdecznie.