Zaraz, zaraz... Pełzanie... Mruczenie... Kotecek! Tak, tak, widziałem kotecka!

od kręcanie i te okolice karku z drżącą cętką są zacne w szczególności.

Że już to znam, to pozdrawiam,
Ann.

Abi, słusznie się czepiasz. Osobiście nie przepadam za dookreślaniem lub nad, ale za każdym razem, gdy pochylam się w tym miejscu i rozważam resekcję, to odczuwam, że tracę coś ważnego, istotę rzeczy, rzec by się chciało. Dzięki za odwiedziny i ciepłe słowo dla tekstu, cieszę się, że znalazłeś w nim jakieś przesłanie.

Ann, wyhaczyłeś sobie, to co i mi najbardziej leży - ciekawe, czyż nie? W każdym razie, to była przyjemność niewymowna, dzięki za odwiedziny i owo 'zacne'.

Wodniczko, jeśli tytuł przyciąga, to już połowa sukcesu, potem pozostaje zatrzymać i wygląda na to, że mi się udało. Cieszę się, że nie żałujesz i znalazłaś coś dla siebie. Dziękuję za ślad widzialny dla mnie.

Pozdrawiam.

Wiolinie, dziękuję za zajrzenie, mam nadzieję, że zbyt daleko nie wyniosą, bo mam pytanie, jeśli jeszcze zajrzysz: czym jest typowa poetyka? Pozdrawiam.

Esko - trudne do sprecyzowania pytanie....to coś, co dodaje utworowi lekkość zwiewność...coś co nie jest zwykłą materią - potrafi więcej....Tak myślę....Pozdrawiam. (bardzo lubię Twój nick nie wiedzieć czemu).

Lubię wiersze z punku widzenia innego niż ludzki. Jednak wydaje mi się, że tutaj roztocza mają zbyt homokształtną świadomość. Mimo to wiersz mi się podoba

To ja jeszcze dołożę, że takie wiersze z punktu widzenia nieczłowieczego to pisał swego czasu Ted Huges, ale on robił to bardzo antropocentrycznie. Tu link do wiersza "Stag":[url] http://matching.org.uk/poems.php?p=4[/url]

Trzeba usunąć końcówkę [ /url ] Dzięki za podrzucenie tego tekstu "przeżuta". Poczytam sobie z wielką chęcią.