Witaj czarodzieju
W pierwszej chwili czytając pomyślałam, że to Julka
A tu patrzę...Wiolinek
I nie mogłam się nie uśmiechnąć
Pięknie
Rozdajesz szczęście tą tęczą Wiolinku
Pozdrawiam ciepło
A to zabieram bo niesamowicie mi się podoba:
a słońce takie łaciate
ciągle wygląda
jak z książki

Witaj Euridice....pewnie gdzieś głęboko głęboko, drzemią w nas małe dzieci, stąd i ten wierszyk. Skoro mi się dziecinnie tak wymyśliło, myślę sobie dam na forum - najwyżej, zjedzą mnie.....a jednak nie. Dziękuję za wizytę i pozdrawiam, kolorowo.

Witaj Kushi. Oj tam zaraz czarodzieju....To raczej Ty czarujesz komentami....
Widać z wiekiem człowiek dziecinnieje....Pozdrawiam.

Witaj Ks -hp....sam się sobie dziwię że takowe dzieło mi się
wykluło. Początek lata dla wariata....Pozdrawiam.

Witaj Mirando. czyli rzeczywiście kiełkują w nas dzieci....Cudaki ci ludzie...ale chyba to dobrze - jest przynajmniej o czym pisać....Pozdrawiam.

leciutko Wiolinku i zwiewnie w tym wierszu można cofnąć się kilka... lat wstecz.Przy tym tekście jak za pomocą czarodziejskiej różdżki budzi się we mnie dziecko, które wciąż we mnie drzemie, a to ,,łaciate słońce'' zabieram do swojej kieszonki Serdeczności z niej ślę dla Ciebie

zwiewny i przyjmny