jak marzenie wesolutkie i ciepłe i chyba takie ma być jeśli dobrze pojmuję- bo mogę się gdzieś mylić, ale cóż mam takie prawo czytelnika i sobie tak czytam a ponadto treściwe i nie przegadane Serdeczności z mojej kieszonki

Oczywista to-to oczywistość i trochę zbędne powtórzenia. Pozdrawiam.

ogólnie z Tobą się zgadzam. nawet bardziej niż ogólnie. u mnie często w tekstach pojawia się słowo wiersz i ,prawdę mówiąc, zaczyna mnie już z tego powodu szlag trafiać.
ten akurat wierszyk powstał na okoliczność mojego blogu - klub różowego słonia, w dużym stopniu własnie z wierszami. Stąd taka, nie inna treść. Ale... mozliwe, że go jeszcze przerobię. Teksty w pierwotnym kształcie bardzo rzadko są naprawdę dobre

wiem, że nie o to chodziło, ale mnie najbardziej podoba się wątek surrealistyczny twojego wiersza.


Pozdrawiam.

Okrutnie podoba mi się pomysł, nawet mam wrażenie, że świetnie bym się czuła w takiej konwencji, a to oznacza, że udało Ci się pokazać. Ten słoń działa "na wabia", bo kto nie ma do takich sentymentu? Ciekawa historia przydarzyła mi się z jednym małym różowym słonikiem, w czasach, kiedy wszystko było szare, a więc i słonie, taki jeden przyleciał z Kanady, może miał półtora cala, a co się wydarzyło dalej, może warto w jakimś opowiadanku... Natchnąłeś!
POzdrawiam!