Stary grabarz to fachowiec, mistrz rzemiosła i artysta,
za niewielkie honorarium usług świadczy pełen wachlarz.
Konkurencja wciąż narzeka - starzec to konserwatysta,
gdyż głębokie kopie doły, w jego ręku lśni łopata.

Po co zwłoki grzebie w ziemi - zamiast popiół wręczać w urnie,
jak trofeum po zawodach - jako czynią mędrsze kraje.
Stary grabarz z miejsca warczy: Idźcie w diabły, won stąd, durnie,
ileż słuchać mam wariatów chcących zniszczyć obyczaje?  

Pewien chłopak się zakochał w ślicznej Zośce Grabarzównie  
toteż miłość jej poprzysiągł i w kościele, i w urzędzie.
Ojciec córce ofiarował wyciosaną z drewna trumnę,
i kwaterkę na cmentarzu nowożeńcom dał w prezencie.