Hmmm tytuł jest git, jak najbardziej na plus... treść no cóż... kurde zachwyca, przynajmniej mnie... ja mam buntowniczą "duszę", buntowniczy nastrój i takiz charakter.. wiadomo, ja jestem "zło całego świata"
wracając do wiersza

za te dwa fragmenty bym cie ucałowała, ale zostawię tylko uśmiech

Te przeciwności losu mi nie podchodzą, jest strasznie potocznie, jeśli tworzysz dopełniaczówki to powinny one w pewien sposób kolidować, wrastać w wers, jeśli tworzysz jakieś drzewo np. dłoni, to rozszerz je na kolejny wers, znaczenie przykładowo niech ptaki opuszczą gałęzie tego drzewa, niech jego gałęzie zacznie więdnąć, niech owoce zaczną z niego opadać, wtedy taka metafora jest pełna, ale to tylko moje zdanie, rzecz jasna nie musisz się nim kierować, jeśli uznasz je za zbyt odległe od Twojej poetyki. A może ja źle odczytałem, szczerze mówiąc to trochę można się zgubić, nie wiadomo czy to metafora, czy może tam powinno się robić przerwę na wdech, czy przed amnestią jest niewidzialny przecinek? Faktycznie po wariacku (plus za uwikłanie mnie w swój zamysł), lecz czy do końca czytelnie? Trudno jest uchwycić granicę pomiędzy zmyślnym szaleństwem a kompletnym chaosem. Nie wybrałaś sobie łatwego tematu. Szaleństwo nie jest takie proste jak słowa bies, lot i bunt. A może ja po prostu nie jestem minimalistą.. No w każdym razie czegoś mi tu brakuje, może odrobinę więcej porządku i mniej potoczności. Pozdrawiam.