Witaj Tereso. Zebrało się wierszowi na wspomnienia...Nie tylko "Głupiej" się to zdarza...Ciepły wiersz. Pozdrawiam.

Lubię wiersze i opowiadania o wyraźnej nucie sentymentalnej, wspomnieniowej, dotykającej czasu, co bezpowrotnie minął i żyje tylko w naszych głowach i sercach.
Odnajduję się w tym wierszu, bo sam mam wiele wspomnień związanych ze wsią.
Złotych wspomnień.
I ilekroć czytam taką poezję, uśmiecham się do wiersza i tego, com sam kiedyś przeżył

A wspominać trzeba, bo to my, zaklęci w czasie...

Tereso, ponieważ wkrótce zobaczymy się na spotkaniu, postanowiłem zapoznać się z Twoją twórczością, a co z tym pośrednio związane - z Twoją osobą. Co prawda, to tylko odwiedziny pod Twoim wierszem, ale zawsze jakiś pierwszy krok będziemy mieć za sobą Wiem, że jest to trochę zabawna sytuacja, nie czytam poezji, z lakonicznej przyczyny - nie rozumiem jej, sprawia mi kłopot w odbiorze. Aczkolwiek "nigdy nie mów nigdy".
Nawiązując do treści wiersza. Wspomnienia, pomimo, że są miłe, często sprawiają ból. Świadomość, że nie możemy wrócić, cofnąć się do tyłu - zawsze sprawiają umysłowy dyskomfort.
Dlatego uważam, że powinniśmy żyć teraźniejszością, cieszyć się chwilą. Moim skromnym zdaniem, najważniejsze, to móc się cieszyć z tego, co jest, to podstawa naszej egzystencji.
Wiersz chyba zrozumiałem, przynajmniej takie mam wrażenie
Pozdrawiam serdecznie!

No widzisz? Pisałem, że poezja to moja pięta achillesowa. Od dzisiaj proponuję to zmienić i nazwać poezję "piętą Pablovsky'ego"
Zasugerowałem się komentarzem fachowca, mike'a, odnosi się do wiersza, pisząc o wspomnieniach. Mniejsza o to
Dokładne informacje o zlocie pojawiają się codziennie na forum portalu - "zlot w Poznaniu" - tam zastanawiamy się wspólnie co zrobić, żeby się nie narobić, a było miło
Do zobaczenia.

Mam mieszane odczucia co do tego wiersza, jest pewna myśl, która dociera, czuć refleksję, te wspomnienia - ale jednak jakieś takie mocno nijakie to. Te wspomnienia, które przywołujesz, obrazy - są dość typowe dla tego typu wierszy dlatego też nie przemawiają, nie zostają na dłużej w pamięci. Chciałabym być dobrze zrozumiana - to nie jest zły wiersz, końcówka jest na plus - ale też nie wyróżnia się niczym szczególnym co by zostało w pamięci, do czego chciałabym wracać, co by mnie zainteresowało.