Wiolinie,

przyglądam się tej Twojej chwili. Wybiorę sobie tę samą frazę co Ajw, ale i pointę.

Jest taka "zwyczajna" i taka piękna, spokojna. Wspólna herbata sprawia, że samotność czmycha precz. Okazuje się, że herbata może być nie lada bogactwem.

Pozdrawiam, posyłam uśmiech,

z.

trochę mi to z tu wadzi
A herbata herbacie podobna.
I jak zwykle opowiedziane tak, że obrazy same się nasuwają.
Masz talent, Wiolinie

Witaj Ajw.

Szmat czasu Ciebie nie czytałem... Miło mi za zauważenie powyższego. Pozdrawiam.


Zolu

Pięknie powiedziałaś o tym bogactwie pitej wspólnie herbaty....Czasem nie dostrzegamy tak wielu mało z pozoru znaczących spraw, zdarzeń, chwil. Nabierają one innego znaczenia kiedy doskwiera nam samotność i wiele innych niewybuchów ówczesnej cywilizacji....Pozdrawiam i serdecznie dziękuję.


A59o

Fajnie to zinterpretowałaś. Grunt to umieć oddychać po swojemu i nieść to nasze życie tak daleko jak się da....Pozdrawiam.


Witaj Al.

Tak jak pisze Ajw - rzeczywiście boję się dopełniaczówki, więc stąd to moje Z.
Miło Ciebie gościć pod wierszem. Pozdrawiam.
.