Esko,

bo to tak jest z naszą wielojęzycznością:

W Hamlecie: Cieszę się, że Cię widzę, - jest ok,

w tej składni - poprawnie,

ale już w zdaniu:

bardzo się cieszę, że cię widzę, - tylko tak.

wyrzucenie się na koniec frazy zabrzmi fatalnie:

bardzo cieszę się, że cię widzę...

To niuanse.

Delikatności, które trzeba czuć koniuszkami palców (koniuszkiem języka).

Ja należę do pokolenia, które musiało czytać Puszkina w oryginale, zasuwać łacinę i niemiecki, a po kryjomu, nocami, rozszyfrowywać teksty Pink Floyd czy Roda Stewarta, zasłyszane w radiu Luxemburg
na UKFie, żeby samodzielnie uczyć się angielskiego.

Taki offtop, za który przepraszam,

z.

Rozczulające i urocze - to przyszło mi do głowy po pierwszym czytaniu, nie wiem czy to odpowiednie określenia wiersza Co mam Ci napisać, jest jak lubię, więc nie mam się czego przyczepić - tytuł, początek i puenta, wszystko podoba "misię" najbardziej.

Pozdrawiam!

Jest ciepło. Jest miło, ale nic poza tym.Nie chwyta ani za gardło, ani za serce.
Pozdrawiam pati

Zolka, jeśli kiedyś będzie okazja przy jakimś winie, to jak posłuchasz moich rusycyzmów, to uszy Ci zwiędną. Tak już jest, że jak się w czymś wzrasta, to bliskie jest i swojskie.

Meltemi, dzięki za zajrzenie, fajnie, że klimatycznie.

Alle, no co mam powiedzieć - cieszy, że trafiło.

Julando, nie od dziś wiem, że nie po drodze Ci z moją poetyką i nic w tym złego. Jakoś i ja przeżyję, że nie w każdym (w Tobie), znajdę czytelnika.

Empatio, czasem wystarczy tyle

Introwerko, sielankowość, to dobre określenie dla tego tekstu, a jeśli swojski, to tym bardziej mi miło.

Dziękuję wszystkim za ślady. Pozdrowienia.

Miałam fajne wrażenie odnośnie tego wiersza, a mianowicie, że nie czytam go sama, tylko słucham , a w tle dodatkowo słychać melodyjkę pozytywki. Jakoś tak klimatycznie dzięki temu się zrobiło.(Kurczę, nie jest ze mną dobrze - jakieś głosy słyszę, czy cuś?

Bardzo plastyczny obraz. Jakby namalowany w wyobraźni twoimi kredkami. I kamień widzę, w którym odbijają się oczy kate i różne odcienie nieba..
Pozdrawiam serdecznie

Przypomniałaś mi Atlas Chmur tym wierszem. Kiedy zostawiam wrażenie w kosmosie, dalej myślę o Kate, o bliskości. Wrócę tu jeszcze.

Nie znałam Cię takiej. I miło poznać. Przyzwyczaiłaś mnie do interpretacyjnego trudu, a tu niespodzianka. Jest klimatycznie, poetycko, wersy układają się w proste frazy, choć obrazom daleko do prostoty, bo wiodą w rejony niepoznane, nieoswojone, aczkolwiek urzekające tajemnicą i pięknem. W zamian kołysanki- baśń, kosmicznej magii pełna. Kupuję.

nie smakuje mi

Jak dla mnie wiersz taki sobie.
Zachwyca natomiast...

aj! niby coś z listów, a gdzie czułe powitanie? I też żadnego cmoka na pożegnanie.

widzę Cię dzięki tym dwóm ostatnim tekstom inaczej. Nie wiem, czy lepiej. Nie wiem, czy gorzej - po prostu inaczej. I to mi się podoba.

pozdrawiam

Uwielbiam Twoje wiersze, uwielbiam zmysłowy styl mówienia o trudnych uczuciach, niezmiennie powracam i delektuję się.
Pozdrawiam ciepło.