Podoba mi się, jak prze-sądny dzień łączysz z puentą, pluciem/wypluciem i nieprawym ramieniem. I jak nieprawe kojarzy się jeszcze z czymś innym, co z kolei przywdziewa szatę Magdaleny.
A ujęło mnie najbardziej chyba "lustro o ujemnej głębokości", gdzie wszystko, o czym piszesz, ładnie się układa w ciąg skojarzeń. Niby przeciwstawnych, a jednak wziętych w "niewolę" jednego.
Podążasz słowną ścieżynką, na której rosną kwiaty o różnych barwach. Jest i blond, jest i czerń. Mienią się, współistnieją. Która jest która?... Podążam z Tobą i mieszam kolory.

Pozdrawiam z wiosennym Księżycem.