Jest ciekawie i tajemniczo. Wiersz ma klimat, który wciąga. Czytając czułam się jakbym wlazła w jakąś nieznaną mi ścieżkę, na której każdy odgłos budzi niepokój. Podoba się

Nie leży mi pierwsza strofa. Taka wyliczanka. Poza tym te jagody szczęścia, dzwoneczki leśnej konwalii trochę zalatują banałem. No i masz poprosił/zapłacił, co też nie działa na korzyść.
Potem jest już lepiej, a im bliżej końca, tym bardziej rośnie napięcie. Pozytywne, oczywiście. I też tylko w przypadku, kiedy czytam ten wiersz jako cztery ostatnie wersy, wpadanie stultus es na you are dead, nie robi mu krzywdy. Wręcz przeciwnie. Robi mu bardzo dobrze. Ale jeśli biorę pod uwagę trzy pierwsze wersy, ten rym bardzo razi.

I tutaj jeszcze chyba coś zjadłaś:

Zgadzam się z al._szamanką, bo i u mnie zadreszczyło, a to wcale nie tak często się dzieje. Tobie się udało... Może poprzez nieoczekiwaną zmianę nastroju w 2. strofie. Otwierasz wiersz sielskim klimatem - przyszedł wieczorem z dzwoneczkami leśnej konwalii, prosił ( i dostał) jagody szczęścia, ot, gdyby nie "od autora", można by pomyśleć - adorator, ktoś bliski, bo nawet tytuł nie sugeruje koszmaru. W tym kontekście ów banał wydaje mi się bardzo na miejscu. Bo za chwilę się zaczyna. Transparentna twarz w lustrze, atmosfera drwiny: stultus es, aż można usłyszeć przeraźliwy chichot, który przejdzie wkrótce w wilczy pokrzyk ( super wyrażenie) : "you are dead" potęgowany echem. Horror. Bardzo sugestywnie Ci wyszło. Dla mnie na szóstkę.

Koszmary to nic dobrego, już na samą myśl o nich człowiek się wzdraga brr… A wracając do wiersza – zaczyna się niewinnie od jagody szczęścia, dzwoneczków leśnej konwalii – ale to tylko pozory, bo wersu na wers coraz makabryczniej – przezroczysta twarz w lustrze, halucynogennie. zapachniało pokrzykiem wilczej watachy hmm... – stultus es, stultus es - : że też nie skojarzyłam wcześniej wierszowej wilczej watahy z rośliną pokrzykiem wilczą jagodą. Nazwę już kiedyś słyszałam, ale żeby odświeżyć pamięć, poprosiłam wujka gogle o garść informacji. Zresztą zobacz sama, Tyrio, dokąd zaprowadziły mnie Twoje "Nawroty". http://www.poradnikzdrowie.pl/zdrowie/.../wilcza-jagoda-co-jest-objawy-zatrucia-wilcza-jagoda_42088.html

Pozdrawiam serdecznie.

Muszę wrócić pod wiersz. Odebrałam go wyłącznie w warstwie koszmarnego snu, a przeoczyłam jako opowieść o relacji, która staje się z biegiem czasu jak z horroru. W tej drugiej warstwie jeszcze bardziej dreszczy, mimo onirycznej konwencji czuję tchnienie autentycznego przerażenia p-ela na plecach. Brawo Tyrio.

Przez Twój wiersz przypomniał mi się mój największy koszmar