Fabulario,

bardzo się cieszę z Twoich odwiedzin i ciekawego komentarza Wiesz, uświadomiłaś mi, że skoro wiersz ma obrazować nakładanie się na siebie rozmaitych form religijności (wierzenia pogańskie, arianizm, chrześcijaństwo) i niewiary na kształt drzewnych słoi, to bardziej adekwatnym tytułem będzie recollections. Za Norwidem wierzę bowiem, że

(...)duchem sponad Chaosu się wziąłem
(...)
Klucz Dawidowy usta mi otworzył,
Rzym nazwał człekiem,

myślę, że pamięć tradycji, świadomość, "skąd przychodzimy", jest niezmiernie ważna. U mnie w świecie wyobrażonym zazębiło się kilka nieprzystających historii, tym bardziej się cieszę, że wiersz Ci się spodobał

Pozdrawiam ciepło

Zolu,


bardzo trafne odczytanie, bliskie mojemu zamiarowi. Jak nikt czytasz w pół słowa autorskie intencje , przy okazji zawstydzając mnie swoimi pochwałami. Ale to dobrze, bo mam ambicję dorównać Twojej opinii o mnie

Serdeczności