Bardzo ciekawy tekst, będę zaglądał częściej pod Twoje teksty. Bardzo kunsztowna konstrukcja, czytanie Twojego utworu sprawiło mi wielką przyjemność. Przedstawiłaś i "zatrzymałaś w czasie "za pomocą słów zachwycający i subtelny obraz. Wiersz mnie poruszył, stanowi on poetycką podróż, której oddałem się z chęcią. Tytuł również przykuwa uwagę czytelnika, sprawia że czytelnik zastanawia się nad treścią utworu. Przekaz tekstu jest zrozumiały. Pozostaje pod wrażeniem Twojej villanelli. Wykonałaś kawał Bardzo dobrej roboty!!!

Pozdrawiam i Życzę miłego dnia

Milu, co powiedzieć, klasyka klasyk, fajnie, że dzielisz się swoim pisaniem z innymi (ja ostatnio mam z tym problem), ożywiłaś instytucję villanelli i co raz o tym przypominasz.
Ukłony

A-s

Witaj Miladoro.

Jak zwykle umiesz szarości dodać skrzydeł....Z przyjemnością. Pozdrawiam.

Wyjątkowa to przyjemność czytać Twoje villanelle, Miladoro.
Nie znam się na poezji, aby zobaczyć kunszt konstrukcji... za to czuję go po prostu.
Urzekły mnie plamki złota wśród liści.
Śliczny ten Twój świt.
Tak bardzo podobnych to tych, które najczęściej widuję.

Pozdrawiam

Czapki z głów, panowie! Złoto najwyższej próby. Kunszt, koncept... i te wszystkie inne, ochy i achy także, Miladorko.
Brawo.

z.

Miladoro, Bardzo ciekawa millanella :-)
Villanelli się szybko i byle jak nie ułoży, wymaga określonej ilości zwrotek oraz specjalnej, ściśle wyznaczonej kompozycji rymów. Do tego powtórzenia maja mieć sens i wynikać z treści. O, jakże marzy mi się na portalu konkurs na taką vilanellę na zadany temat.

Miladorze się udało, choć mnie osobiście troszkę razi owo powtórzenie "latawcem błękitem"- dwa rzeczowniki haczą o siebie zębami. Ciekawe natomiast wkomponowanie słów "prima luce", wszak villanella włoskiego pochodzenia.
"Więcej światła" - powiedział Goethe ;p

Byłam ciekawa, kto mnie o to zapyta, Paleńko.
No i padło na Ciebie.
Tak - dwa rzeczowniki z podobnymi końcówkami. Dobrane całkowicie świadomie ze względu właśnie na współbrzmienie. I na to, by można było w poincie zmienić nieco ich sens.
To przemyślany wybór, chociaż nie wszystkim może odpowiadać.

Villanella jest włoskiego pochodzenia, ale forma włoska rzadko już jest stosowana - mam parę takich w swojej wierszotece. Ta forma jest późniejsza, francuska - uznawana dzisiaj za klasyczną.
Lubię jednak swoim villanellom nadawać włoskie czy łacińskie tytuły. Ten jest łaciński i znaczy "o świcie".
Dziękuję za termin "millanella" - nigdy mi jakoś nie wpadł do głowy.
I dzięki, że mnie odwiedziłaś.


O Chryste - mam przechlapane! ))

Miłego wieczoru wszystkim

Nominativus - lux - światło.
Ablativus - luce (łacińska wymowa "luce" ) - o świetle, światłem.
W konstrukcji z "prima" znaczy "o pierwszym świetle", czyli o świcie.
No i znane wszystkim "fiat lux", czyli "niech się stanie światłość" (chociaż niektórzy sądzą, że to marka samochodu).
No i kto by pomyślał, że w środku nocy będziemy rozmawiać o łacinie. ))

Obawiam się, że go wtedy wyślesz w światłość, a nie do diabła. ))
A on i tak gotów to zrozumieć jako "chłop (model) luks".

Z przyjemnością Ci w tym pomogę.

Miłego i dziękuję, Oleczku.

Oczywiście, że sam napiszesz.
Ja tylko sprawdzę, czy spełnione zostały wszystkie wymogi z zakresu formy, układu rymów i rytmu.
W zasadzie możesz już zacząć się bawić.

Miłego dnia, Oleczku

Jak wyjaśniłam powyżej - to świadomy wybór, by tymi słowami zagrać w zakończeniu.
Chciałam, by te słowa płynęły, ze względu na swoją brzmieniową melodyjność i opadającą intonację - kadencję.
Ale wiem, że nie wszystkim to może odpowiadać.

Dziękuję, Dark - miło Cię zobaczyć pod wierszem.
Dobrego

Jak tylko chcesz/jak Ci pasuje/obojętnie jak/jak Ci się podoba/jak uważasz/jak masz ochotę. ))

O, Blaszeńka - jak miło, że zawitałaś o wieczornym świcie.

Dziękuję i cieszę się, że Ci odpowiada ta forma.

Miłego niedzielnego

Jak miło, że mamy podobne niebo.
Chociaż dzisiaj rozchlipane.

Serdeczności z podziękowaniem, Wasineczko

To się zdarza, gdy już raz się wpadnie w tę formę i złapie jej rytm.

Niezmiernie mi miło, Ajw, bo specyfika villanelli nie każdemu odpowiada.
Dziękuję.

Miłego nucenia z latawcem błękitem nad głową.

O, jakże mi miło, że mnie odwiedziłaś.
Lubię dawne formy poetyckie - są świetnym ćwiczeniem warsztatu.
Tak się nawet zastanawiałam ostatnio, czy nie spróbowałabyś podjąć takich wyzwań, skoro ciągnie Cię do rymów. Poza tym to dobra zabawa.
I doceniam, że pomimo mojej krytyki przyszłaś z dobrym słowem.

Dziękuję, Danielko.
Serdeczności