W przedostatniej strofie zrezygnowałbym z jednego 'i'

W drugiej za dużo 'ać', eć, 'ić'.


Przykładowo można to tak ująć:

a przecież mogłem inaczej
spokojnie patrzeć w przyszłość
zakochując się gdzie indziej
przenosić inne góry
we wzajemnym zatraceniu

Sam pomysł i wiersz dla mnie ciekawy.
Dobrze że hamulce były sprawne.
Pozdrawiam.

Pomysł - tak.
Wykonanie - jeszcze nie, Zbyszku.

Począwszy od tytułu - za bardzo informuje czytelników, o czym może być wiersz.
Dobrze byłoby także go prześwietlić, czyli usunąć nadmiar słów, idąc w stronę budowania klimatu przez niedopowiedzenia i zostawiając czytelnikowi przestrzeń dla własnych przemyśleń.
Poza tym - zabieg z pogrubioną jedną zwrotką jest chybiony. Ona krzyczy, a wiersz nie powinien tego robić. Nie w taki sposób. To tani chwyt.

Spróbuję dać Ci przykład na wierszu:

- wska­zów­ka licz­ni­ka pnie się
coraz bar­dziej do góry - wskazówka licznika pnie się do góry tylko do pewnego momentu.
- wskazówka licznika pnie się do góry
usta za­cię­te w za­pa­mię­ta­niu
przyspieszam coraz bardziej

- swoje ostateczne rozwiązanie - to zbędne dopowiedzenie. Trzymaj czytelnika w niepewności.

- a prze­cież mo­głem
spo­koj­nie pa­trzeć w przy­szłość
za­ko­chu­jąc się gdzie in­dziej -

- kom­pu­ter dzia­łał bez awa­rii
cho­ciaż ten jeden raz
po­wi­nien był się zawiesić
a w skrzyn­ce mail

- za­my­kam teraz oczy
od­da­ję duszę dia­błu
lecz widzę oczy dziec­ka
z uf­no­ścią wier­cą dziu­rę
na­ci­skam na ha­mu­lec -
Jak widzisz, masz nie tylko powtórzenie, ale i rym w poincie.
Dużo tych niepotrzebnych słów tutaj. I niezbyt zręczne te ufne oczy wiercące dziurę.
Diabeł też nie wiadomo po co.
Nie grasz na wyobraźni czytelnika, więc zrób tak, by zmusić go do myślenia.
Coś w tym sensie?
- zamykam oczy lecz dziecko
pod powiekami naciska hamulec -

To oczywiście wolnoamerykanka, a Tobie zostawiam ostateczne rozwiązanie.

Miłego