Widzę w tym wierszu jakieś rozdwojenie, dysonans, a jednocześnie próbę zespojenia części. Ciekawie, trochę w stylu klasycznym, takie mam wrażenie. Ładna puenta, serce ukryte przed ciałem jest bardzo wymowne.
Pozdrawiam serdecznie

Cholernie esencjonalnie, jest co rozbierać i zbierać w całość, chyba mogę czytać jak Grę w klasy, na różne sposoby i każdy będzie dobry, będzie mój. To ważne, że wiersz mnie prowokuje, że chce mi się go czytać i zaglądać weń głęboko. Ostatnio rzadko tak mam. Jakby pytanie prosto w lustro, pytanie o tożsamość, powód, czas. I ta iluzja.