Witaj

Podoba mi się to Całość generalnie jest napisana prosto, ale w sumie chyba nie ma tu co przesadzać z metaforami.
Bardzo smutna historia. Kojarzy mi się z Kochanowskim i trenami o Orszulce.

Tu jest mowa, że tata "oklejał słowa słońcem" , a brzmi, jakby to lęk to robił i trochę się to kłóci. Z resztą w zacytowanym wyżej fragmencie ta sama sytuacja. Może zamień wersy w ten sposób - Tata oklejał słowa słońcem czytając moją ulubioną bajkę i chociaż w jego głosie wieczorem czaił się lęk to pachniało wolnością. Ale wtedy nie pasowało by to do stylu pierwszej strofy, wtedy ją też trzeba było by zmienić. Albo po prostu - wieczorem czaił się lęk tata oklejał słowa słońcem (...) , ale wtedy będzie powtórzone słowo tata, wiec można je może zamienić synonimem I myślę, że można by śmiało użyć w tym wierszu zdrobnień, np. mamusia, tatuś ? nadałoby to większej delikatności i czułości.
Widzę rym nie wiem, czy celowy, ale chyba byłoby lepiej bez rymów, skoro nie ma ich nigdzie więcej. Chyba, że mogłyby być to rymy w ostatnich wersach zwrotek, takie bym jeszcze przyjęła.


Bo mamyuśmiechami jeśli było celowe, to nie jest dobrym rymem.

Może - moje maleńkie serce? albo moje małe serduszko?
I może czegoś nie odczytałam, ale nie bardzo rozumiem jak tytuł ma się do treści. Pierwsza część jest kochająca, druga przepełniona bólem. Skarżypyta i homo homini lupus est - człowiek człowiekowi wilkiem, to raczej słowa o znaczeniach pejoratywnych i nie wiem jak to połączyć , kto komu robi krzywdę, czy dziecko odchodząc, czy ktoś dziecku? Bo Boga chyba się tu nie oskarża. a ostatni wers brzmi jakby podmiot był niezadowolony z życia na ziemi i miał wyrzuty do rodziców. Tak to rozumiem Więc jeszcze gdybym mogła prosić o wyjaśnienie?
Pozdrawiam

Podpiszę się pod komentarzem Gagi.


Sugeruję takie rozwiązanie:
- w gło­sie taty
wie­czo­rem czaił się lęk
gdy okle­jał słowa słoń­cem
czytając moją ulubioną bajkę -


Do rzeczy sugestie.
Bo "me" brzmi niewdzięcznie i dobrze byłoby się pozbyć tego zaimka.
Wystarczyłoby nawet - maleńkie serduszko - ale ze zbyt dużą ilością takich zdrobnień trzeba uważać, bo zaczynają brzmieć dość infantylnie czy ckliwie.

Popieram pozbycie się rymu "mamy/uśmiechami".
Niestety nie można dać "uśmiechem" bo wpada na "niebem".
Ale po zmianie na "smakowała jak niebo" - "uśmiechem" załatwiłoby sprawę rymu.

Jeszcze jest "miłością/wolnością" - może jakiś synonim tej ostatniej?


Ten wers wyjaśnia "skarżypytę" z tytułu, ale nie uważam za dobry pomysł wplecenie tego słowa do tytułu. Kłóci się z klimatem wiersza.
I ja też nie rozumiem owego "homo homini lupus" w jego kontekście.
Poszukałabym innego tytułu.

Ale w sumie nie jest źle, a po małym dopracowaniu będzie całkiem dobrze.

Miłego