kurczę, taka fajna ta pierwsza i prawie cała druga, ale ten "spieprzajdziad" zepsuł mi atmosferę wiersza i w końcówce się też pogubiłem. szkoda tego tekstu, bo się naprawdę fajnie mota. wiem, że zmieniam rytmikę i wersyfikację, ale : "zaszeleścił pieśniami truwerów/ krótką balladą/ której refren utonął w (jesiennej) kałuży" i "puste struny grają w oknach strojąc się do zimy/ luty zastanie nas (w północnej Francji) gdzieś we Wrześni" . tej Francji dodałem tylko ze względu na pochodzenie truwerów. przepraszam, że sobie pozwoliłem, ale szkoda mi tych wersów, o których wcześniej wspomniałem. pozdrawiam. msh

z, oczywiście, że nic złego ))) ja po prostu po pierwszej wpadłem w inny klimat i ten spieprzajdziad mnie całkiem z niego wybił. możliwe więc, że źle ten kliemat odebrałem i dlatego chciałem się do niego dostroić ))) cio nie oznacza, że się nie pomyliłem. pozdrwaiam. msh ps w zaufaniu Ci powiem, że spieprzajdziad źle mi się osobowo kojarzy, nie mój idol. msh

z, moim idolem nie jest ten, który to powiedział - absolutnie!!! ok. teraz czytam to inaczej, bo już wiem "o co chodzi", ale i tak trochę mi żal tego klimatu, który zakwitł w pierwszej i drugiej ))) pozdrawiam. msh ps przepraszam, że chciałem wcisnąć swoje "trzy grosze". usprawiedliwia mnie to, że nie miałem złych zamiarów. msh

ciekawe - taki 'muzyczny' pamiętnik
spieprzajdziad mi nie przeszkadza - na szczęście zapodał tyko krótką balladę

no cóż
a w lutym czas pojechać do Wrześni = widzi mi się: w lutym warto pojechać do Wrześni
a to temu, że nie lubię "a" na początku (chociaż sam tak czasem też)

reszta na tak

znowu coś na kształt klamerki, ładnie panie zapomin, czyta się