nie spiesz się, zwolnij, i tak nie dogonisz,
choćbyś miał silnik wszczepiony pod pompą,
zostaniesz w tyle za rozpędzonym światem,
twój wielki wysiłek jest ledwie mrugnięciem.

i tak wszystkich prześcigniesz przy mecie,
kiedy padną na twarz odwodnieni i głodni,
w roztopionych garniturach z numerem startowym,
i językiem wywieszonym niczym biała flaga.

kapłan nie zdąży dotrzeć z namaszczeniem,
kiedy utknie w długim korku, oni wykorkują,
i wystrzelą jak korek od szampana w niebo,
a ty możesz pełznąć i podziwiać widoki.