Zaszkolnych na końcu sprawia, że wers kończy się gwałtownie, w sensie brzmieniowym tak chropowato. Bardzo mi się spodobało to: Oraz pointa, świetnie wymyślona. Gratuluję wiersza
Pozdrawiam
PS tak sobie myślę, że każdy ma swojego demona, lecz należy iść z nim "za rękę", czyli umieć z nim żyć. Taka moja interpretacja tytułu.

Ciężko mi rozgryźć związek między tytułem, a treścią wiersza, ale to szczegół. Jest tu tyle smakowitości, że nie będę się za bardzo tym przejmować I nie będę wymieniać po kolei, co mnie urzeka, bo całość jest naprawdę dobra, począwszy od pierwszej strofy z autobusem, a skończywszy na pięknie poetyckiej puencie. Czytam i sycę się tymi słowami, które bardzo ładnie się tutaj połączyły.

Niektóre fragmenty można byłoby dopracować, by stały się bardziej płynne i wkomponowane w całość. Mam tu na myśli np. wers wspomniany przez Clock'a. Nieco nie rozumiem, dlaczego skończył strofę tak gwałtownie, a właściwie ją urwał.

Wydaje mi się, że w tych wersach jest czegoś za dużo. Choć może nawet nie chodzi o ilość, ale o sposób zapisu, który nieco mi skrzypi przy czytaniu. Zrezygnowałabym z frazy "który zebrało", zastępując ją np. "zebranym z", lub pozbywając się całkowicie tego czasownika i zostawiając jedynie "śpi pod puchem z przekwitłych mleczy".

Tyle jeśli chodzi o małe propozycje poprawek, z korzyścią dla wiersza, myślę.
Cała reszta jest na szóstkę, no może prócz tych odstępów w akapitach, ale pewnie zaraz je zlikwidujesz, bo podejrzewam, że pojawiły się tylko przez pośpiech lub nieuwagę

Pozdrawiam!