Nie wiem, co masz na myśli mówiąc, że forma zapisu celowa czy całość ogólnie czy słowa, które wskazałam. Całość, jeśli chodzi o wersyfikację, jest strawna i choć wolę wersy bardziej rozciągnięte w poziomie, to jednak jako tako zapisu się nie czepiam (no, może czasem, jeśli sprawia wrażenie nieprzemyślanego, w sensie, że enter, gdzie się trafi).

Treściowo też mi tekst odpowiada, choć można by się jeszcze pochylić nad nim, dopracować, dopieścić tu i ówdzie. Choćby pierwsze dwie strofy, gdzie w takim krótkim, niemal kadrowym ujęciu trzy czasowniki w czasie przeszłym (jechała, wypadały, kwiliły) zamiast napędzać tekst, nadają mu monotonii. Takie troszkę przynudzanie, zamiast ciekawego wprowadzenia w całość. A można spróbować choć jedną myśl, jeden obrazek inaczej jakoś ująć.

Im w dalej tekst, tym lepiej mi się wydaje, ciekawiej, choć też zastanawiam się czemu piranha, a nie zwyczajnie pirania. To jednak drobiazg jest, więc tylko napomykam o tym.

Rozbicie, jeśli celowe w słowie objuczona, wydaje mi się bezsensowne. Nie widzę celu takiego rozbicia. Nie nadaje dodatkowego obrazowania. Wygląda raczej na błąd, no ale być może czegoś nie dostrzegam, może przeoczyłam coś istotnego.

Natomiast w tytule ż (z kropką) zamiast ź (z kreską) jest dla mnie w ogóle niezrozumiałe.

Tak jak powiedziałam jednak, treść dla mnie interesująca, od trzeciej strofki nawet ciekawie się rozkręciłeś. Pierwsze dwie do pochylenia się jeszcze. I powtórzone wody pod koniec, w zbyt bliskim sąsiedztwie, również do przemyślenia, można poszukać zamiast jednych wód jakiegoś synonimu, tym bardziej, że powtórzone wody nie wzmacniają przekazu, msz.

No i może kotka zamieniłabym na kota

Pozdrowienia