Mam pewną tendencję do rozwarstwiania wyrazów, szperania w nich i wynajdywania nowych znaczeń. To już chyba nawet jakieś zboczenie, ale cóż, nie groźne, więc nie zamierzam nic z nim robić
U Ciebie znalazłam taki wyraz i gdybym to ja na niego wpadła, bądź chciała wykorzystać w swoim wierszu, z pewnością pokusiłabym się o wstawienie w nim nawiasu, już pokazuję o co mi chodzi:

i już mamy dwojaki sens
Oczywiście wiem też, że nie każdy jest zwolennikiem takich kombinacji, dlatego chciałabym, byś te słowa potraktował jako dygresję, może nawet ciekawą.

Trochę to wszystko turpistyczne przez to mięso, ociera się o niesmak, ale nie uważam, że to coś złego. Zmieniłabym tylko szyk w dwóch przedostatnich wersach:


Osobiście, lepiej mi się czyta ten zapis, gdy jest w bardziej naturalnym szyku.
Reszta fajna. Ciężko jest napisać miniaturę, która nie byłaby miałka. Ta z pewnością miałka nie jest. Plus za puentę, którą również można odczytać na dwa ciekawe sposoby.

Pozdrawiam!

Sory, ja w komentarzach nie tak skory do świetnowania:
- raczej ten zły glina:
poprzez tytuł - "bez tytułu" mocno "spłyciłeś" przekaz, wiersz o mocno uwikłanych relacjach, winien mieć wyrazisty, dostosowany do treści tytuł, bo ja wiem, może (odwołanie do geometrii, którą już użyłeś)"kwadratura koła", czy jakoś tak

- reszta powiedziana wyraźnie, bez uwag;

Pozdrawiam