Krótko, ale ogromnie sugestywnie i, jak to u Ciebie, przez mistyczną wręcz intensywność i żar - totalnie niesamowicie! To "oddalanie się" i "pozostawanie z tobą miejsca we śnie" przywiodło mi z kolei na myśl teorię nieznikania, a jedynie "przesuwania się" przeszłości, wyznawaną przez bohatera filmu "Zmruż oczy" To jeden z tych wierszy, w które można się zagłębiać, szukać znaczeń i delektować się nimi w nieskończoność

Z pewnością nie jest to wiersz, który można skomentować bez zastanowienia.
On wymaga skupienia i pewnego zaglądnięcia do środka. Szukania odpowiedzi gdzieś pomiędzy wersami, bo to tam ukrywa się najwięcej.
Naprowadzasz nas tylko, lekko popychasz w stronę, w którą chcesz byśmy spojrzeli, ale nie narzucasz tego, co mamy zobaczyć.

Jedno jest pewne, można tu ujrzeć wiele.
Mnie najbardziej urzeka pierwszy wers, może dlatego, że widzę w nim pewien delikatnie nakreślony motyw podróży.

Pozdrawiam