poczułam się tak, jakbym w kilkanaście sekund doświadczyła burzy: od nadchodzącego mroku, duchoty i natężenia wilgotności przez błyskawice i grzmoty przecinające zachmurzone niebo po to orzeźwiające powietrze wypełnione ozonem i tęczę
cudownie używasz słów

I oryginalny i piękny .
Aż można fruwać bo odczucia i słowa z wiersza jak skrzydła .
Jest też niezwykły oddając delikatnie od przedburza do tęczowej pełni i ta delikatność tylko pogłębia odczucia
A te kwiaty , cudnie je "zrywać" w postaci widzieć.
Całość wyśmienita, nie znajduję minusów.

Witaj Skowyt.

Czasami i mnie się uda coś ciekawego ułożyć.
Pozdrawiam i ja.


Witaj Joan.

W tym wszystkim co przeczytałaś, zawarłem trochę więcej niż to co widać...ale przecież i tak jak Ty to zrobiłaś, można wiersz odebrać bez podtekstu.
Pozdrawiam.


Witaj Wiktorio.

Widać wytrawny z Ciebie obserwator głębin Bardzo, bardzo dziękuję. Pozdrawiam.


Skroplami.

Ale pięknie napisałaś! Kobieca delikatność zawsze ma moc i ja się z niej cieszę. Pozdrawiam i dziękuję.


Witaj Opheliac.

Wiesz, zawsze podziwiam Ciebie za wiedzę jaką dysponujesz w ocenie napisanego. Ba, żeby tylko wiedzę... To chyba intuicja, która podpowiada stopień wartości tekstu. Robisz to niezawodnie, czego Tobie bardzo zazdroszczę. Zazwyczaj pierwsza moja reakcja na wiersz, to to, czy jest poprawnie napisany. Czasem poprzestaję tylko na tym, bo przecież nie w 100% jestem na tyle otrzaskany w ogólnej wiedzy o wszechświecie poezji, żeby umieć ocenić najbardziej trafnie wierszową zawartość. Może inaczej - nie zawsze jest tak prosto ocenić innych, aby przy tym nie skrzywdzić złym słowem. To jest właśnie tą wielką sztuką. Dziękuję serdecznie za koment i pozdrawiam.

Cudowny, duszny klimat. Można powiedzieć duszno i porno Rewelacyjnie napisany erotyk.

Wiolin, w żadnym wypadku nie uważam Twojego komentarza za złośliwy.
wiesz, to kolejny wiersz tutaj wstawiony, który czytam już, co najmniej 20 raz i za każdym razem działa
to jest tak niesamowite pomieszanie wrażeń, że zatyka
pozdrawiam i podziwiam

Witaj Joan ponownie.

No to super że się rozumiemy.
Może tak właśnie powinno być z wierszem, że co rusz inną ma twarz....Z zasianego zboża, wiemy na pewno jakie wyrośnie. Z wierszem - niekoniecznie. Wyobraźnia to coś więcej niż pewnik.. To kosmos, wszechświat możliwości umysłu. Bardzo się cieszę że mnie czytasz i to na tyle sposobów. Pozdrawiam serdecznie.


Lilah.

Chciało by się... tak zawsze. Próbuję - może kiedyś będę poetą. Pozdrawiam i dziękuję.

Zgadzam się z BeNeK , twój wiersz działa na zmysły, piękny utwór.