- beznadziei

Moim zdaniem to ciekawy wiersz, a przynajmniej ma predyspozycje do bycia takim.
Jego wadą jest jednak użycie pewnych ogranych już wyrazów. Przede wszystkim właśnie ta wspomniana wcześniej "beznadzieja".
Tobie chyba, Gabrysiu nie trzeba mówić, że można to napisać oryginalniej, a przy tym bardziej odczuwalnie
Uważam, że w tym przypadku "beznadzieja" i "skraplanie" jest (bez urazy oczywiście) trochę pójściem na łatwiznę.

Za to najbardziej podoba mi się ten fragment z awokado. Przypomniał mi pewną słuchaną przeze mnie kiedyś piosenkę Dubska... opowiedz mi o smaku chleba razowego z pastą awokado

Pozdrawiam!

Mówiąc o większej oryginalności wcale nie miałam na myśli przekombinowanych metafor. Wręcz przeciwnie. Stawiałabym raczej na prostotę. "Beznadzieja" bowiem, jest właśnie dosyć abstrakcyjnym pojęciem, a przy tym uważam, zbyt dosłownym.

Za to to:

Baardzo mi się podoba


Wracaj, wracaj do ludzi. Ja może też postaram się o odrobinę więcej czasu.

Uściski!

Kuszący wiersz, naprawdę istna femme fatale na mnie te ruchome piaski podziałały, bo wciągnął mnie tekst mi najbardziej spodobał się ten zielony przylądek beznadziei. Może i ograne, ale na mnie podziałało dalej jak dla mnie (faceta) jest kontrowersyjnie. Jest afrodyzjak, jest nagość i prawie jest ostatni element, jakim jest dotyk, gdybym, jako czytelnik, nie dostał po łapskach jak tak można jeszcze żeby chociaż na tym się skończylo. O nie. Po zakazie dotyku, jeszcze zmysłowo peelka prygryza warge. To podchodzi pod sadyzm
Wiersz bardzo fajny. Sama widzisz jak na mnie podziałał, a więc sukces a i tytuł fajny
Pozdrawiam