Droga Wikorio
Pozwól że wyjaśnię

Ok. Paznokcie mogę przemyśleć a reszta jest jak najbardziej przemyślana.
Szczaw rośnie na łące - kilka metrów za moim domem a nawet u mnie na podwórku
Co do twoich dalszych uwag - Unikam powtórzeń.
Spójrz - kiedy kładę się na łące, znikając...

motyle, które wciąż siadają przy kapuście.

później ronię groch, gdy idę przez ogródek,
a czas pęka na dłoniach.

- nie wyglądało by to najlepiej gdybym 3 raz w tak bliskich odległościach użyła "na" . Nie wiedziałam za bardzo jak tego uniknąć więc dałam "przy" choć jeszcze myślałam o tym że te motyle latają nad kapustą

Druga rzecz - w szczawiu. mam znowu kilka lat,
ale to nie to samo.

trawiaste sukienki nie leżą już jak wtedy,

- Znowu nie chciałam powtórzenia. A chyba z kontekstu można wywnioskować że chodzi o czas dzieciństwa wspominany przez podmiot.

Co do puenty. Hm.

trawiaste sukienki nie leżą już jak wtedy,
chociaż wiatr przestał prostować
babie lato wplątane we włosy.

- czasu się nie cofnie chociaż niektóre wspomnienia są wzruszające. Podmiot godzi się z tym. Chociaż na chwilę cieszy się ze mógł odbyć taką podróż po pamięci. Na chwilę zatrzymal się proces starzenia. Podmiot odkrył w sobie na nowo dziecko o którym tak często zapominają dorośli.
Zaakceptował to i wybaczyl sobie. (coś zbliżonego jak w medytacji ohoponopono) - ale to tak na boku bo w tekście przecież nie ma nawiązania do medytowania

Dziękuję cieszę się ze się podoba nawet jeśli we fragmentach i mam nadzieję że pomogłam rozwiac te mieszane uczucia

Pozdrawiam!

Dziękuję bardzo to miłe. Pomyślę na pewno

Pozdrawiam

A no tak. Mial być przecinek dziękuję bardzo. Cieszę się ze w końcu się znowu podoba
Miłego wieczorku

Cieszę się bardzo że mój tekst pozwolił ci na chwilę uciec w krainę dzieciństwa. Czas ucieka jak nienormalny
Warto pamiętać o wewnętrznym dziecku.
Pozdrawiam ciepło !

Dziekuje bardzo. Ciepło mi się w środku robi. Dobrze wiedzieć że się podoba to mi mówi że idę w dobrą stronę.

Pozdrawiam!

Dziękuję