Pięknie tu Tak bardzo w moim klimacie. Na plan pierwszy wysuwa się przyroda z całą swoją poezją.

Czytam sobie ten wiersz z wielką przyjemnością raz po raz, bo wywołuje naprawdę miłe łaskotanie w głowie


- może to powtórzenie nie przeszkadza jakoś bardzo, jednak nie zaszkodzi pomyśleć, czy nie można go ominąć. Chociaż oczywiście nic na siłę, lepiej tak, niż wstawiać tam coś, co brzmiałoby sztucznie


- to jednak nieco bardziej gdzieś uwiera, zarówno zbędnym zaimkiem, jak i samą składnią, wydaje mi się odstawać od całej delikatności wiersza

gdy wsiąkasz we włosy
ułożone posłusznie

pod dotykiem gałęzi

- bo rozumiem, że kolejny wers, mimo że zaczyna nową strofę łączy się sensem również z poprzednią, ładne przenikanie


- trochę mnogo tutaj od imiesłowów, ale to już Tobie zostawię przyjemność kombinowania, by coś z nimi zrobić, no i decyzję, czy w ogóle


- myślnik trochę mało spaja te dwa człony, przeczytaj np. w ten sposób:

nikt nie widzi jak w milczeniu
rozcieramy pyłek na nagim ciele

- a właściwie może powinna być tutaj liczba mnoga, skoro chodzi o parę kochanków


Jak zwykle musiałam sobie pogadać Ale to nie zmienia faktu, że uważam wiersz za wyjątkowo magiczny i pełen letnich zapachów. Naprawdę można się w nim zapomnieć, zanurzyć w głębokiej trawie i usnąć pod chmurką.

Na pewno wrócę tu jeszcze, by schować się choć na chwilę przed światem

Pozdrawiam!

Hej Gago mam hahahah widzę, ze mam lekkie zaległości w komentowaniu, ale mam dużo na głowie. Tekst jest bardzo fajnie napisany, w ogóle muszę Ci powiedzieć że jesteś świadomym twórcą . Nastrojowy wiersz, działający na emocje czytelnika, wow wow. Przyjemnie się go czytało, faith już dała wszelkie uwagi Człowiek i natura niestety tracimy tą więź bezpowrotnie w dobie technologicznego postępu, niedługo takie sceny jak ta ukazana w tym wierszy, będzie fantastyką dla następnych pokoleń.

Pozdrawiam i zapraszam do mojego tekstu, który się ukaże za kilka dni pt prometeizm XXi wieku, podobne ekologiczne podłoże i relacje międzyludzkie

Miłego upalnego piątku