straszne. świat jest pełen dziwactw. twój wiersz skłania do refleksji i porusza ważny temat. można by nawet wyszukać podobne obrzędy z innych krajów i zrobić z tego pewien cykl a może i nawet byłby to materiał na cały tomik. tak sobie pomyślałam. jest tak przejmująco że nawet nie chce mi się zwracać uwagi na formę. na pierwszy rzut oka wydaje się ok
urzeka mnie rozpacz bijąca z tego tekstu. oczywiści można traktować problem bardziej na surowo z róznych punktów podejścia do kultury i ograniczeń. ale ten tekst jest napisany akuart w sposób który eksponuje czytelnikowi tragizm tak, by poczuł jakąś empatię i żal. ale przecież to poezja liczą się emocje.

pozdrawiam

ajw. Wiersz - opis i "przewodnik" etnograficzny. Mnie fascynuje Afryka, ale rzeczywiście tam kultywuje się tradycje sprzed tysięcy lat, np. obrzezanie kobiet czy obręcze na szyjach. Kolczyki niebotycznych rozmiarów, itp.
Pierwsze wersy wiersza są, wg mnie, i prawdziwym opisem, ale także pokazaniem, nazwę to - zacofania, choć dla mieszkańców Afryki to nie zacofanie, to normalność.
"patrzę zahipnotyzowana
w oczy ciemniejsze niż noc,
rozświetlające hebanową twarz
bielą gałek..." Czerń przeciw bieli - ogromny kontrast. Też cierpiąca dziewczynka, jednak wszystkie kobiety tak przed nią cierpiały, łącznie z matką, to i ona również musi. Przecież to norma. Tak, jak bite zwierzę w końcu myśli sobie, że tak musi być i się poddaje, bo jeśli nie, to bardziej będzie bite.
Dla nas to może dziwne i tragiczne - los dziewczynki, ale... w jakich butach my chodzimy? Szpilki tak zniekształcają stopy, jak kiedyś Chinkom je wiązano. Szpilki to szczyt elegancji.

Wiesz, ajw, co jest najgorsze? To, że ludzie nie zmienią się nigdy. Nigdy! Czy Ty wiesz, dlaczego ja piszę o przyrodzie? Wiesz.

Obserwuję ludzi z DPS- u. Owszem, chorzy są. Ale mam nieodparte wrażenie, że gdyby byli zdrowi, ich złe cechy charakteru byłyby tylko "odarte z braku świadomości", że tak to poetycko ujmę.

Ale ta dziewczynka też święta nie jest. Dręczy biedne zwierzę i wkrótce je zabije.

Jedna rzecz trochę mnie w tym wierszu zgrzyta - arabskie suki. Błąd tzw "geograficzny". Osobiście nie wierzę, by ta dziewczynka mogła tam się znaleźć. Jeśli była, to tylko jako arabska niewolnica, w związku z czym nie miałaby swobody poruszania się.

błagam, tylko nie "ciemniejsze niż noc" mało to ciemnych przestrzeni, rzeczy, pojęć, miejsc i stanów, do których można przyrównać te oczy? oczy i noc w jednym w wersie źle wróżą, nomen omen źle z oczu patrzy temu wersowi. Tak poza tym, są momenty ładne, owszem, np. zakończenie - rozwijasz epitet i nie dopełniasz go, stawiasz kropkę zaraz po określeniu, nie ma w ogóle podmiotu, rzeczy, którą epitet określa, bo ona pojawia się w głowie czytelnika i to jest dobre właśnie, to jest konstrukcja, która jest cacy. Tak poza tym, to wcale zgrabnie. Ukłony

Bardzo spodobał mi się ten "wers":



No i samo zakończenie. takie bajeczne. takie miekkie.

Generalnie to jakieś, takie mieszane mną uczucia tarmoszą. nie do konca potrafię się wczuć w cierpienie, czy też w ogóle w ciemniejsza strone emocji. a czuję, czytając, że może powinienem...

No i ten tytul - swietny!

Witaj AjW.

Przecież to jest straszne. Kobieta jako ta wenus, ma przecież wabić, przyciągać, szarpać pięknem męską wyobraźnię...To o czym opowiadasz, to wbrew naturze. Wiersz już rozebrano, na części pierwsze, więc nic tu po mnie. Zawsze odkrywam w Twoich wierszach nową twarz świata, czegoś czego nie dane było mi wiedzieć, no bo przecież o takich rzeczach nikt nie opowiada w gazetach. Pozdrawiam serdecznie.

Ajw, wstrząsnęłaś mnie tym wierszem.
My, żyjący w innych szerokościach geograficznych nawet nie potrafimy sobie wyobrazić przez jaką gehennę muszą przechodzić afrykańskie kobiety i dziewczęta.
Czasami czytamy o tym w prasie, mówią nam o tym w telewizji... a potem zapominamy do następnych wiadomości.
Smutno mi się zrobiło.
Tym bardziej, że wszystko umieściłaś na niesamowicie, jak to u Ciebie, ciepło-zapachowym tle.

Pozdrawiam.