Meltemi,

to bardzo piękne wspomnienie, podróż sentymentalna do krainy kanikuły pd kloszem dziadków, do czasu tęczowych dropsów, baśniowej krainy i wiary w nadprzyrodzone. Cudnie do tego używasz delikatnych neologizmów:





Jestem pod wrażeniem, ba, nawet się wzruszam, bo zupełnie niedawno biegałam po sklepach, żeby kupić dropsy, o jakich mówisz, żeby pokazać je moim księżniczkom Ale nie dropsy mnie wzruszyły, a sposób, jakim się posługujesz, aby zobrazować sielski nastrój dzieciństwa na wsi (a może na przedmieściu miasta. Były kiedyś takie hybrydy - na obrzeżach wielkich miast osiedla z gołębnikami, ogrodami w sadach). Nadrealizm magiczny, bardzo magiczny Brawo.

Bardzo nastrojowa i działająca na wyobraźnię migawka z dzieciństwa, Meltemi.
Podzielam w pełni odczucia Zoli.
Wiersz przypomniał mi pewne magiczne chwile z przeszłości i tworzone wówczas nazwy.
Przywołał smak i kolor lizaka, trzaskanie ognia w kaflowym piecu, błękitny śnieg za oknem.
Swoisty kokon bezpieczeństwa, do którego później można już wrócić tylko we wspomnieniach.
Lecz jednocześnie z wdzięcznością, że się go doświadczyło.

A przy okazji:



Sugeruję ujednolicenie czasów:
- Spraw­dza­łem, czy za łąką
oczy domów mru­żą się ospa­le, gasną w oknach pióra.
Albo:
- Spraw­dza­łem, czy za łąką
oczy domów zmru­ży­ły się ospa­le, zgasły w oknach pióra.

Miłego

Niezwykle ciepły, nostalgiczny tekst, zapis spójnego mikrowszechświata, który powołuje do życia wyobraźnia wrażliwego dziecka, a które później, przefiltrowane przez "dorosłą" wiedzę, istnieją we wspomnieniach na prawie światów alternatywnych, a może i pierwotnego ładu - kosmosu Pięknie i magicznie

Pozdrawiam serdecznie

Świetnie zapisane wspomnienia, Meltemi.
Podziwiam i pozdrawiam