Gdy Lucyna zapala papierosa, wiatr wpada przez wybitą szybę
i na moment wydaje się, że z obfitych łanów podglądają
ją południce. Myśli, jak zdychająca suka

wracają do pieca, obok którego leży gęsie skrzydło, węglarka
pełna sadzy. Gdy cienie w domu są najdłuższe, omijają płaskość
piersi. Chociaż nie wygląda staro, drewniana lalka na parapecie
imituje powietrze pomarszczone przez upał — Módl się
za nami. Nic więcej.

__________________________
z cyklu: o wychodzeniu na swoje