A co tam, wyszło fajnie.

Julko, cześć tak bardzo porannie, ale sen mnie opuścił, mam nadzieję, ze wróci jeszcze. Twój wiersz takim niepokojącym mi wydaje. Tak wszyscy oddalają się od sibie? Dzieci - dorosłe, to poszły swoimi drogami, normalna rzecz. Nie rozumiem i dziwi mnie treść tych wersów:
"Jeśli chcesz – odejdź, a ja zostanę.

Jeśli chcesz – zostań, lecz ja odchodzę.". Dlaczego niby? I ten podział dobytku wspólnych lat? Dla mnie ten utwór ma w sobie pierwiastek okrucieństwa, próby okaleczenia siebie drugiej osoby. Nie wspominasz nigdzie, ze w tej rodzinie źle się działo, a więc myśli i zamiary, które tu zawarłaś niepojęte dla mnie są.
I ten pies? Psa - najwierniejszego przyjaciela chciałaś się pozbyć, bo już przestał być zabawką dla dzieci. Dobrze, że tak się nie stało.
"Tylko ta miłość wciąż tkwi przy nodze
i wlepia we mnie zlęknione ślepia,
i nieobecność twoja ją boli
i to czekanie tak ją oblepia…". Fragment bardzo przygnębiający. Słowo "tylko" do takiej psiej miłości?. Powtarza się też często słowo "i", trochę to razi, przynajmniej mnie.
Wiesz, nie jestem poetką "z krwi i kości". Czasami coś tam sobie napiszę, ale wysokich lotów to to nie jest. Jednak nieraz mnie korci wierszopisanie. Haiku - lubię.
Podsumuję. Mam nadzieję, że się pogniewasz, ale Twój utwór mnie rozczarował. Trąci znieczulicą i ukazuje dziwne relacje. Pozdrawiam, A23

Dziękuję serdecznie za poczytanie i zostawienie śladu

Lilu, czytałam Twoje rymowane utwory, więc tym bardziej cieszę się opinią. Jak znajdę kompozytora to może kiedyś zaśpiewam.

Izabela, Imia, kłaniam w pas dziewczyny

Apis Taur, hmm... przemyślę propozycję. Na pewno zgrabniejsza, ale nie moja

Aronia, hmm... lubisz czytać / pisać tylko o tym, z czym się zgadzasz? A dla mnie literatura, czy własna TFUrczość to sposób odreagowania, poznania, zrozumienia sytuacji, których nie ogarniam.
Wyszłam od konkretnego przypadku moich znajomych, ale pewnie nie oni jedni na świecie... rozstali się i jedyne co ich łączy to wspólny pies, który pomieszkuje na zmianę w dwóch rodzinach i zawsze jest skazany na tęsknotę. W tekście nic nie ma o tym, że pies jest niechciany - wręcz przeciwnie - tylko jego nie da się podzielić między światami, które się od siebie odsunęły (nie istotne z jakich względów).

Pozdrawiam serdecznie
SzJ

Szalona Julka napisała: "Aronia, hmm... lubisz czytać / pisać tylko o tym, z czym się zgadzasz?"

Chyba mnie nie zrozumiałaś, Julko. Tu nie chodzi o lubienie, że się tak wyrażę, czy też "nielubienie" konkretnego utworu, tu chodzi jego odbiór. Piszesz, że wybrałaś konkretną sytuację, dobrze, jeśli uważałaś ją godną uwiecznienia w wierszu też dobrze - masz prawo, nie neguję. Ale słowa, które dotyczą moich "lubień" są chybione. Czytam b. dużo i bardzo szczegółowo. A co do pisania? To wybacz... Jeszcze raz może przeczytaj to, co napisałaś na mój temat, tylko propozycja.
A i tytuł wiersza ma się nijak do treści, wybacz szczerość, tylko że ode mnie kłamstwa nie usłyszysz. Widzisz, trudno zadowolić wszystkich. Jedni lubią mleko inni maślankę. Dobrej nocy.

Dobranoc, Julko. Może ja też czegoś nie zrozumiałam? Ale coś Ci teraz pokażę/napiszę:
"[Julka], hmm... lubisz czytać / pisać tylko o tym, z czym się zgadzasz?" - zmieniłam imię. Jak to rozumiesz, gdyby Ciebie dotyczyło?

"Tytuł wiersza jest również jego częścią, a wyjaśnienie znajduje się w moim poprzednim komentarzu.". Nie czytam "poprzednich komentarzy". Dobrej nocy i bez urazy, jesteśmy dorosłymi, świadomymi kobietami, prawda? Serdeczności, A23

Bardzo zaskakujący wiersz. Wszystkim jest dobrze ale nie pomyśleli o biednym psisku które tęskni za Panem. Jego (psa) miłość przypomina peelce o tym co ja łączyło z mężem i tym co minęło. Zarzuty o znieczulicę są nieuzasadnione.

Nic dodać, nic ująć. Zabieram to o żonie i psie. Jakby o mnie napisane.....