cisza bywa najbardziej wymowna. pozdrawiam.

Tadeuszu, jak zwykle nokautujesz pięknem wiersza
Dajesz całą gamę obrazów, rozmytych i onirycznych, jakby z innego wymiaru, co są jak podróż przez krainę nieznaną, by na samym końcu dać odniesienie do niej.

Wyciszony to wiersz...
Jakby z pogranicza jawy i snu, jednakże wyrazisty słowem, co ma martwej literze przybiera ciało i skłania do szeregu impresji, które podczas lektury się pojawiają.

Bohater jakby wraca z dalekich stron do siebie, i chyba do niej, bo widzę tu kolejny wiersz miłosny, subtelny i dyskretny, jednak o kochaniu na pewno.
I nie trzeba wielkich słów, by oddać bliskość i uczucie.
Ledwie to musnąłeś, ale tak, że obraz pojawił się sam

Bravo, Poeto!

Zielono mi w gębie...i dźwięczy między zębami jaśmin podziękuję Wam serdecznie za te miłe słowa Whole tak zainspirowałaś mnie swoimi wersami, fajnie się poczułem przy tym klejeniu.
Pozdrawiam serdecznie.

Witaj Trawo. Przede wszystkim podziękowania, metafory mają to do siebie, że mówią własnym językiem, Twoja logika "kochanki" jest błędna i dlatego tak to odebrałeś tekst, pozdrawiam serdecznie.

Tyrio dzięki Ci pozdrawiam(y) i do zobaczenia

Kamyczku dzięki Ci piękne, pozdrawiam niezwykle serdecznie.