I

Niesłychane, spotkałem kogoś
Wbrew pozorom, to nie prawa dłoń,
tym bardziej nie nadmuchany kawał gumy
sprzedawany w kramikach desperatów
jakich powstaje coraz więcej w tym kraju.

Lecz kobieta, która myśli, czuje, mówi i słucha.
Prawdziwa, z cielesnego materiału
i jego poszczególnych części składowych.
Bóg ją kiedyś podłączył do kontaktu.
Trafiła w moje ręce, bez instrukcji obsługi.

Załączona adnotacja krzyczy gardłowo
"radź sobie sam, ziemska miernoto!"
Skwapliwie skorzystam z życzliwej porady.
Bylebym tylko niczego nie popsuł. Bylebym
nie doprowadził do zwarć, pożarów i kopnięć.

Bez zaglądania do słowników
poznałem definicję surrealizmu.
Wiele stron jeszcze nie przewertowanych
Wiele pojęć jeszcze nie wyjaśnionych
czeka na mój ruch w tym kierunku.

II

Ktoś się uśmiecha z szuflady biurka.
Ktoś się uśmiecha z monitora
Ktoś się uśmiecha z lampki świecącej.
ktoś się uśmiecha wśród rozrzuconych długopisów
Ktoś się uśmiecha z książki

którą przed chwilą skończyłem czytać
a jej litery rozmazane przed oczami
wołają do mnie "hej, to nowy rozdział,
świeżutki, dopiero co powstały
ciekawszy niż te, z którymi się użerałeś

do tej pory - w których nic się nie działo
pustka przychodziła spustoszyć zmysły
i żądała bezwzględnego poświęcenia sobie
nie uwzględniając argumentów
jakimi miotałeś nerwowo wymachując rękami".