Wdrapywaliśmy się w tym samym kierunku,
uważaj, gałąź po prawej złamał czas.

Śmierć była i wtedy,
rwała kurom łby, zaciągała świnie do garaży,
nasza wiedziała, że umrze – mówił Mirek.
Czy świnie idą do nieba?

Wymachiwaliśmy nogami w przód,
nie szukając odpowiedzi,
niewidzialni dla sił ciężkości i niebycia.

A na koniec świata myszy szeleściły w liściach,
granatowy mundurek przykrywał niebo,
kolacja była ciepła;
jajecznica albo grzanki z dżemem.