za­sy­pia­nie cza­szek w po­pie­le. la­kier imi­tu­ją­cy drew­no
lśni na nowo po­ło­żo­nych pły­tach.

sły­sza­łaś nową teo­rię spi­sko­wą?
po­dob­no tylu teraz od­cho­dzi,
bo tam w górze jest cie­pło, dają mleko i ryż,
ale rząd, bie­gły w dez­in­for­mo­wa­niu,
robi wszyst­ko, byśmy się nie do­wie­dzie­li.

to co, że nikt nie wró­cił, by opo­wie­dzieć?
dziad­ko­wie wy­sy­ła­ją wia­do­mo­ści:
bez­błęd­ne ogni­ki na ba­gnach,
ga­łę­zie ude­rza­ją­ce w szybę pod­czas burzy,
to prze­kaz od nich.

mówią, że jest miło: róża i miód.
skow­ron­ki drą mordy, ni­ko­mu nie chce się spać.

chodź. to w końcu tylko zwy­kła de­pre­cha
de domo Var­ney Can­to­dea.
szu­kaj El­do­ra­do na końcu świa­tła;
nawet jeśli się spa­rzysz - bę­dzie warto.

(py­ta­nia po­moc­ni­cze:
ilu stra­ceń­ców po­trze­ba, by roz­bić ża­rów­kę?
i kto był tak mały i nie­ro­zum­ny,
że zgu­bił się na łebku szpil­ki
i zmarł z po­wo­du aler­gii na metal?

myśl, myśl,
spro­wa­dzaj ciem­ność. nie kłuje, mo­żesz wie­rzyć,
jest pełna mu­zy­ki).

potem po­dziel się wra­że­nia­mi.