rozbawiło mnie zwłaszcza"wczesne zramąpójście", ale co nagimnastykowałam narząd mowy czytając wiersz, to moje
Bardzo mi się podoba, mimo lekkiej formy, przesłanie całkiem poważne.
Super

Kupuję bez grymaszenia, Gwiazdko, bo pomysłowo zawiązałaś mi myśli w supełki przewrotnością tej słownej ekwilibrystyki.
Chociaż końcowa konstatacja brzmi smutno. W zasadzie cały wiersz brzmi smutno.
Marnujemy i marynujemy nie tylko czas, lecz i siebie, a gdy kończy się kredyt zaufania - nie ma powrotu.

Serdeczności

Aniu, Siseyu, Milu, Clock,

ogromnie dziękuję Wam za tyle miłych słów i ciepłe przyjęcie tekstu Jest to dla mnie tym milsze, że zupełnie się tego nie spodziewałam, oceniając wartość tekściku jako co najmniej dyskusyjną Teraz czas mnie niestety już goni, więc odpowiem Wam szczegółowo wieczorem; jeszcze raz ogromnie dziękuję

Miłego dnia


Edit.:


Aniu,

cieszy bardzo, że coś Cię w wierszu rozbawiło Fakt, że lubię tongue-twistery, acz cieszy też bardzo, że odkryłaś w nim i inne, poważniejsze "twisty"

Cieszą bardzo Twoje odwiedziny Serdeczności


Siseyu,

zdaję sobie sprawę, że skłonność do gier językowych jest moją słabością; i zgadzam się, że w tym tekście chyba za bardzo zakręciłam, ale odkręcanie go może się okazać jak odkręcanie butelki pod ciśnieniem - zawartość się rozleci. Ale dziękuję bardzo za sensowne sugestie poprawek, może kiedyś dojdę do takiej szlachetnej - jak sama oceniam - prostoty

Pozdrawiam serdecznie


Milu,

tak, zdaję sobie sprawę, że po drugiej stronie Ikeowych drzwi czai się smutek. To jest pewnie ten rewers sytuacji egzystencjalnej, której "dominantą emocjonalną" jest wzbierające poczucie klaustrofobii... Dziękuję Ci bardzo za obecność i za ciekawą refleksję

Cieszy bardzo Twoje ciepłe przyjęcie wiersza Serdeczności


Clock,

dziękuję za tyle ciepłych słów o moim pisaniu Mówisz, że w tym wierszu znaczenie spada na czytającego jak miecz na węzeł gordyjski? Cieszy bardzo, że dostrzegłeś coś ostrego i wyraźnego w moim zapętleniu

Piękna jest także Twoja refleksja o immanentnej [i]bezdomności[i/] (poetów?). Nawiasem mówiąc, dasz wiarę, że kiedyś, w ostrym ataku schizofrenii, przez kilka godzin nie byłam w stanie wyjść z hipermarketu? Lubię przypominać sobie z życiorysu takie sytuacje i o nich pisać.

Serdeczności

Ajw,

miło mi bardzo, że zaglądasz i znajdujesz coś dla siebie Cieszy bardzo, że coś Cię w moim pisaniu zatrzymuje i zaczepia (mam tylko nadzieję, że nie przyczepia się, jak taki klaustrofobiczny horror potencjalnie ma skłonność

Serdeczności

Lilu,

bardzo, bardzo się cieszę, że wciąż mnie czytasz i zaglądasz z miłym słowem Dziękuję za docenienie tego lekko ekscentrycznego tworka, i przepraszam za zaniedbanie ostatnio komentowania Twoich tekstów - obiecuję to wkrótce nadrobić

Serdeczności

Zolu,

dziękuję bardzo za ciepły i merytoryczny odbiór tego powikłanego jak gra karciana tekstu

Buziaki