W tym pisaniu utrzymałeś konsekwentnie rymy, choć nie są porywające.
Uniknąłbym białego, zdublowanego w pierwszej strofie, np.:

odeszła już jesień nikt jej nie żałował
w mig pustkę po liściach przykrył świeży śnieg
mróz wszystko pozmieniał biały wiersz zrymował
zaszklił okno stawu w stróżce wstrzymał bieg

W następnych strofach może tak:

płacz rynien powstrzymał kusząc sopelkami
śliską taflę drogi nocą pięknie skrzy
bałwan - ciut wczorajszy - zaspał z drogowcami
zima nie ma gustu wszystko bielą pstrzy

w statycznym pejzażu brakuje odcieni
wczesnym popołudniem świeci wielki wóz
świerki ciągle bronią zieleni nadziei
choć grudzień nocami skrycie ostrzy mróz

Potraktuj moje natręctwo jako dodatek do upierdliwej zimy
pzdr
JL

Ładny obraz, Dod.

Ale:

To pleonazm. Daj "świeży" - tak jak podpowiedział Jacek.


Jacek też nie spostrzegł, że to ortograf?
Struga - strużka.
Stróż - stróżka.
I dałabym bez "w" - strużce wstrzymał bieg.


- uciszył płacz rynien plotąc sopelkami -


Może trochę inaczej? Żeby zachować czas teraźniejszy w tej zwrotce.
- jeszcze tylko świerki wciąż stoją w zieleni -
chociaż grudzień nocą skrycie ostrzy mróz - jest bardziej spójne.

Miłego.