Ciekawa kompozycja, proste, delikatne, spokojne. Sam tak oddychać nie lubię, ale zgodzę się, że może pomóc.

Kuleje trochę interpunkcja: miejscami wydaje się, że jest jej za mało - to zamierzone?

Można by powiedzieć, że monotonne, ale ja powiem przewrotnie: nie za długie.

Widać, że podmiot liryczny zmaga się sam ze sobą - z beznadziejnością jedynej możliwej drogi.

Pozdrawiam, Silv.

Dzięki, interpunkcja faktycznie u mnie troszkę kuleje, muszę nad tym popracować. Każdy komentarz dla mnie naprawdę dużo znaczy.