bardzo ładny wiersz o Holokoauście. Tytuł bym zmieniła, może ( kokardy ), bo w poincie masz to samo, i jakoś mi nie pasuje.
Litzmannstadt - getto w Łodzi, największe po warszawskim. Dziwię się tylko, że na dolnej półce. Oszczędny, ale mocny wiersz, mam wrażenie, że już gdzieś go widziałam
pozdrawiam

PS Już wiem, gdzie cię czytałam bardzo wiersz jestem na tak.
https://opt-art.net/helikopter/.../wioletta-ciesielska-trzy-wiersze/

Na terenie łodzkiego getta był obóz dla polskich dzieci.
Złapanych uciekinierów z powrotem odstawiały żydowskie służby porządkowe.

Ani słowa o współudziale Żydów w Wielkiej Szperze, po której to nie było już raczej dzieci,bo dorośli, produkcyjni zostali.

Wątpię, czy w tym getcie wiedziano o komorach gazowych, Sobiborze, Bełżcu.

Taka niepełna umalowanka pod emotikon, bo przy sięgnięciu po prawdę historyczną, szersze opracowania wypada to blado.
Dla mnie.

Prawda historyczna a prawda poetycka niekiedy różnią się od siebie.
Doceniam wymowę wiersza, ale od strony warsztatowej nie bardzo mi się podoba. Bo nadmiar powtórzeń, nawet jeżeli są celowe, osłabia przekaz.
I chociaż biorę pod uwagę, że ta monotonia mogła być zamierzona, przypadkowe rymy nie działają na jej korzyść.


Za dużo jednakowych form gramatycznych.


Przypadkowy rym.


Powtórzenia.


Następny rym.


Powtórzenia.


Następna "kładka", następne "iść".


Rozumiem, że tytuł i ostatni wers mają tworzyć klamrę, ale zastanawiam się, czy nie byłoby lepiej zmienić tytułu na inny, by nie osłabiał pointy.

W sumie - moim zdaniem wiersz jeszcze do dopracowania, bo sądzę, że dałoby się wydobyć z niego nieco więcej.

Miłego.